Wasdaman

Een beeldenstormer kon je de Oostendse pianist Bas Bulteel tot nu toe niet noemen. Coming Home, het album van zijn trio waarmee hij in 2015 een Klara Muziekprijs won, ging kwispelend aan de slag met de erfenis van Bud Powell en Horace Silver, zonder daarbij scherven te berokkenen. Wasdaman is een heel ander, onstuimiger beest. Naast toetsen nemen elektrische gitaar en saxofoon prominent de leiding tijdens deze in tweeën geknipte jazzrocksuite, die herinnert aan de bokkensprongen van Peter Vermeersch met X-Legged Sally, en aan Miles Davis, toen die met John McLaughlin en Herbie Hancock aan zijn zijde heilige huisjes sloopte. Rond het kwartier flitst het kwintet ons zelfs even naar het New York van begin jaren tachtig, waar Defunkt de muur tussen punk en funk omverblies. Wasdaman? Dasstrafda!