Warhola

Niets verkeerd met ambitie. De lat hoger dan de kerktoren leggen, meer Vlaamse artiesten mogen erin aangemoedigd worden. Maar of dat moet door een zo Amerikaans en glossy mogelijk popgeluid na te streven, die vraag dringt zich op bij het debuut van Antwerpenaar Oliver Symons, alias Rock Rally-winnaar Warhola, alias die van Junior Eurosong en Bazart. Met zijn smachtende falset en in donkerblauwige tinten uitgesmeerde r&b-palet zou hij in een playlist met Khalid, The Weeknd en How To Dress Well niet uit de toon vallen. Sportkar flirt voorzichtig met Bon Iver, Same City is een torch song met een degelijk refrein, en over Drifting hangt een neonachtige eightiesgloed. Het zijn slechts kruimels onder in de trukendoos, waarin het verder zoeken is naar iets dat er eigenlijk níét thuishoort. Begrijp: goede stilist, middelmatige plaat.