WAAROM
‘Onze generatie heeft lange tijd weinig gehad om over verontwaardigd te zijn. Er hing een soort berusting over ons, het gevoel dat het allemaal wel goed liep zo. De laatste jaren is het op bepaalde vlakken zo gortig geworden dat zwijgen geen optie meer is. Het is hoog tijd dat we opnieuw maatschappelijk geëngageerde kunst maken. Nu weer met dat Dieselgate, dat eigenlijk gewoon een algemeen Cargate blijkt te zijn: zó wraakroepend.
‘Het is altijd al mijn ambitie geweest om niet zomaar vrijblijvende nummers te schrijven. En tegelijk vond ik het altijd moeilijk van zodra een lied politiek werd. Dan was het voor mij meteen niet meer goed. Momenteel ben ik erg op zoek naar hoe ik geëngageerd kan zijn én artistiek toch overeind kan blijven.
‘Voor Radio 1 hebben we onlangs een nummer opgenomen dat geïnspireerd is door Gelukkige slaven van Tom Lanoye, over de nasleep van de bankencrisis. Een bewuste keuze, want ik vind dat we met z’n allen nog steeds veel te weinig op straat komen om te tonen dat we met dergelijke wantoestanden niet akkoord gaan.
‘De voorbije jaren ben ik veel engagementen aangegaan, voor Te Gek?! en Buddywerking Vlaanderen onder meer. Er komen nog steeds nieuwe vragen binnen, van de Fietsersbond tot individuen met intense persoonlijke verhalen. Allemaal dingen die me genegen zijn en het is altijd moeilijk om nee te zeggen, maar ik moet af en toe ook een beetje aan mezelf denken.’
HOE HET BEGON
‘In 1983 ben ik samen met mijn ouders gaan betogen tegen de plaatsing van kernraketten. Ik herinner me nog goed de slogan ‘Tik tak, Pontiac, Tindemans dat is een zak’. De mannen van Greenpeace waren toen mijn grote helden. Samen met een kameraad ging ik regelmatig zwerfvuil rapen in de bermen, op eigen initiatief.
‘Het bewustzijn dat mensen vaak slecht zorg dragen voor hun omgeving en voor elkaar zat er dus al vroeg in. Mijn vader was ne groene: we hadden thuis geen auto en het eerste dat hij zijn klas aanleerde – hij was onderwijzer in de plaatselijke basisschool – was dat zij meer macht hadden dan hij. Als zij allemaal samen zouden beslissen dat ze die dag geen zin hadden in rekenen, stond hij machteloos. Dat besef draag ik tot op vandaag mee. Je kunt voor jezelf opkomen.’
UIT DE KUNST
‘Kunst staat altijd in dialoog met de maatschappij. Neem nu een song als Masters of War, van Bob Dylan, die is vandaag nog steeds actueel. Maar ik hoed me ervoor om de protestzanger uit te hangen, met het belerende vingertje. Dat hebben we intussen wel gehad. Daarom bewonder ik Banksy zo hard: hoe hij al die jaren oog heeft gehad voor de fall-out van het systeem, maakt hem voor mij een van de relevantste kunstenaars van zijn generatie.’
WANNES CAPPELLE Frontman van Het Zesde Metaal, coscenarist van de Canvasreeks Bevergem, auteur van Ont-ferm u. Zet zich in voor het project Te Gek?! en is peter van Buddywerking Vlaanderen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier