Plankenkoorts. Acht zondagen vanaf 17/2 – 13.00 TV1

Als het op muziekdocumentaires aankomt, heeft de BBC maar weinig te leren. Na het succes van de serie Dancing in the Streets, een wervelende reis door de geschiedenis van de rock-‘n-roll, zette de Britse omroep haar tanden in een nog ambitieuzer project: Walk on by. A History of Popular Song. Vanaf deze week zendt Plankenkoorts deze waarlijk schitterende achtdelige serie uit. Walk on by vertelt het verhaal van de hits die in ons collectief geheugen gegrift zijn, de populaire nummers die dankzij de moderne media – radio, film, grammofoonplaat en cd – in één klap wereldberoemd werden.

Verrassend genoeg start de serie niet in de Verenigde Staten, maar in Rusland. Daar ligt volgens de makers immers de bakermat van de popsong: bij de Oost-Europese joden die rond 1900 de oversteek naar de Nieuwe Wereld maakten. De eerste aflevering maakt onmiddellijk duidelijk wie de grootsten zijn: Izzy Baline – beter bekend als Irving Berlin – en George Gerschwin, die in 1924 met Rhapsody in blue de link legde tussen de klassieke en populaire muziek van zijn tijd, hebben samen de basis gelegd voor de muziek van de vorige eeuw. Of zoals Paul McCartney zegt: ‘De popsong is niet geboren in 1957, zoals velen geloven, maar 50 jaar vroeger op Broadway en in Tin Pan Alley.’

In acht afleveringen fietst de serie door alle populaire muziekstijlen van de twintigste eeuw, om af te sluiten bij de teenager-pop van Britney Spears. Walk on by is een lust voor het oog en het oor. De makers zijn erin geslaagd een hoop nooit eerder vertoond archiefmateriaal op te diepen, met muziekfragmentjes die ook de kenner zullen verrassen. Daarnaast is vooral het commentaar van de ingewijden om duimen en vingers bij af te likken. Mensen als Paul McCartney, Elvis Costello of Keith Richards praten niet alleen met veel kennis van zaken over de popgeschiedenis, vooral hun liefde voor de muziek en hun bewondering voor oude gloriën werken aanstekelijk. Misschien zijn we wat bevooroordeeld – iedere documentaire die nog eens bewijst wat voor een fantastische songsmid Burt Bacharach is, kan bij ons op veel krediet rekenen – maar toch: Walk on by is verplicht kijkvoer voor iedere muziekliefhebber. Hebben we dan echt geen enkele kritiek? Tja, het uitzenduur misschien?

SW