VERONICA MARS

17.40 – KANAALTWEE

De tienerdetectivereeks Veronica Mars (zie Focus vorige week) heeft in de VS behoorlijk trouwe fans. Toen het enkele maanden geleden nog onduidelijk was of zender WB een nieuw seizoen zou bestellen, werd er op het internet een geldinzameling gehouden, waarna enkele Mars-aanhangers met een vliegtuigje boven de WB-kantoren gingen vliegen om hun standpunt duidelijk te maken. Het werkte: de zender gaf toe en zette het licht op groen voor een derde seizoen. Dat is vooral goed nieuws voor de jonge hoofdrolspeelster Kristen Bell, die dankzij Veronica Mars een publiekslieveling is geworden en bij de kenners genoteerd staat als ‘groot talent voor de toekomst’.

Wat trok je aan in het personage?

Kristen Bell: Dat ze geen slachtoffer is! Je bent het zo gewoon om op tv of in de bioscoop vrouwen te zien als slachtoffer dat zo’n jong meisje met lef en een sterk karakter echt een verademing is. Daarnaast heb ik toen ik 18 was ook mijn beste vriendin verloren, in een auto-ongeluk. Ik begreep eigenlijk niet waarom deze rol mij zo aansprak, tot iemand me tijdens een interview vroeg of ik zelf al iets ergs had meegemaakt zoals Veronica. Toen realiseerde ik me pas hoezeer ik voor de vertolking putte uit mijn eigen ervaringen.

Krijg je veel reacties van tieners die zich herkennen in Veronica?

Bell: Ja, vooral van mensen die vertellen dat ze zelf ook een outcast zijn in hun school. ‘Jij hebt me echt de ogen geopend’, schrijven ze dan. ‘Nu zie ik in dat ik ook wat kan betekenen, ook al behoor ik niet tot het populaire groepje van de school.’ Ik heb nooit beseft hoe hard high school kan zijn voor sommige kinderen vooraleer ik deze rol deed. Voor mij was dat een plezante periode, ik had massa’s vrienden, maar voor 99 procent van de jongeren is het een hel.

Van een hel gesproken. Jij hebt ook even meegedaan in het eerste seizoen van de westernreeks Deadwood, waar je op een allesbehalve smakelijke manier aan je einde kwam. Hoe was dat?

Bell: Het was tegelijk geweldig en afschuwelijk. Mijn personage wordt letterlijk doodgeslagen: er zat een gewicht op mijn hoofd geplakt dat in tweeën wordt gespleten en het lijkt echt alsof mijn schedel breekt. Ik had het eerlijk gezegd zelf even moeilijk toen ik de scène zag. Maar later kan ik wel aan mijn kleinkinderen zeggen dat ik doodgeslagen ben in Deadwood(lacht).

Dante’s Peak H Roger Donaldson, VS 1997. Het pyrotechnische lavageweld van deze routineuze en formulaire rampenfilm had iets meer coherentie dan dat van het rivaliserende Volcano, dat hetzelfde jaar uitkwam. De fotografie van Speed-cameraman Andrzej Bartkowiak, de vertolking van de altijd charmante Pierce Brosnan als vulkanoloog die niemand wil geloven ondanks het vulkanisch gerommel en de efficiënt opgeroepen paniek maken dit magmafestijn – nee, u mag niet nadenken – nog verteerbaar (20.25 – VT4) l Home Sweet Home HHH Benoît Lamy, B-FR 1973. Scrupuleus veldwerk van Lamy en scenarist Pauly resulteerde in een licht subversieve en vooral rake, levendige en ondeugende aanklacht tegen de situatie en behandeling van (spotzieke) bejaarden in tehuizen (23.05 – La Deux) l Kaas HH Orlow Seunke, B-NL 2001. Na Villa des Roses en Lijmen / Het been nog een Elsschot-verfilming, eentje die volgens de al of niet chauvinistische Nederlandse pers wel sober eer doet aan de Vlaamse schrijver, en dat is vooral te danken aan de sterke vertolking van Josse De Pauw als kantoorklerk Frans Laarmans (22.40 – Canvas) l De stem van de koningin Herhaling van het portret van koningin Paola (13.35 – één) l Vrouwen aan het stuur Documentaire over een autorijschool in Kaboel, die als enige zowel mannen als vrouwen leert autorijden (20.10 – Canvas) l America’s Castles Reeks over de mooiste en meest tot de verbeelding sprekende residenties in Noord-Amerika (20.50 – Canvas).

(S.W.)