Ralph Fiennes loert in de coulissen van Charles Dickens’ liefdesleven in het discreet feministische overspeldrama The Invisible Woman.

Great Expectations, Oliver Twist, David Copperfield, A Christmas Carol, Nicholas Nickleby… er is geen enkele Britse schrijver, tenzij die William Shakespeare heette, wiens werk zo vaak verfilmd werd als Charles Dickens (1812-1870). Maar wie de nog altijd populaire, sociaal bewogen chroniqueur van victoriaans Engeland nu écht was, en wat de engelen en demonen waren die hem achter de schrijftafel en in de literaire coulissen bezochten, daarover is veel minder bekend.

Hoog tijd dus om het scherm op te lichten, vond Ralph Fiennes, en in zijn tweede uitje als regisseur (zijn debuut was Coriolanus, naar – warempel – Shakespeare) zet de Britse A-lister zelf de stoofhoed van de successchrijver op. Die blijkt in deze adaptatie van Claire Tomalins gelijknamige biografie al jaren getrouwd met Catherine Hogarth, maar dat huwelijk leverde hem meer kinderen (tien stuks!) dan extatische momenten op. Geen wonder dat Dickens, op de piek van zijn roem en charmeur hors catégorie, niet ongevoelig blijkt voor de bewonderende blikken van de veel jongere actrice Nelly Ternan (Felicity Jones), het begin van een affaire die hem, toch volgens Tomalins boek en deze film, zijn huwelijk deed beëindigen en die dertien jaar zou duren, tot aan Dickens’ dood in 1870.

Hoewel Dickens de energieke en eigengereide spilfiguur is waar deze roem- en doemromance in kostuum en korset om draait en Fiennes de film regisseerde, schuilt er een grote, vrouwelijke gevoeligheid in. Alles wordt namelijk verteld in flashback vanuit het gezichtspunt van de inmiddels getrouwde Nelly, die terugblikt op haar publiek geheime relatie, en hoe ze die niet alleen emotioneel maar ook moreel en praktisch onder de strikte victoriaanse mores ervoer.

Grootse gebaren of feministische statements hoef je daarbij niet te verwachten, maar dat Fiennes en scenariste Abi Morgan (die eerder Steve McQueens seksjunkiedrama Shame en de truttige Thatcher-biopic The Iron Lady schreef) het seksisme willen tackelen, is (over)duidelijk, met als bottomline: vrouwen wikken en mannen beschikken. Toen, en nu nog altijd.

Bovendien is er nog iets wat dit oerklassiek uitgedoste kostuumdrama – ontwerper Michael O’Connor kreeg voor zijn snit-en-naadwerk een Oscarnominatie – een actuele tint geeft. De geesten van period kings Merchant en Ivory, of van Karel Reisz’ klassieker The French Lieutenant’s Woman mogen dan nooit veraf zijn en Abi Morgans script mag dan iets schools en pedagogisch hebben, Fiennes geeft zijn vertelling de nodige textuur mee met handbewogen close-ups, gedempte tableaus (alsof victoriaanse foto’s van weleer tot leven komen) en plotse momenten van verstilling die je eerder bij een hedendaagse arthousefilm dan bij een beroemdhedenbiopic over negentiende-eeuwse minnaars verwacht.

Lang niet zo bevlogen, relevant of voor de eeuwigheid bestemd als Dickens’ saillante schrijfsels: wel een emotioneel ingesnoerde en discreet feministische soap over onzichtbare vrouwen en hun gesmoorde smarten.

THE INVISIBLE WOMAN ***

Ralph Fiennes met Ralph Fiennes, Felicity Jones, Kristin Scott Thomas

DAVE MESTDACH