Toy Story 4

Voor de vierde keer afkomen met levend speelgoed dat achter de rug van kinderen en volwassenen doldrieste avonturen beleeft: het had op ideeënarmoede kunnen wijzen. Dat doet het niet. Pixar zet een legendarische reeks verder alsof het niets is. Alsof fabuleuze decors (een kermis, een antiekwinkel met tienduizend voorwerpen), kleurrijke nieuwe personages (kermispluche, enge buikspreekpoppen, een Canadese stuntrijder), spannende actiescènes (reddingsoperaties, een gevecht met de winkelkat) en beeldschone, ultragedetailleerde computeranimatie een evidentie zijn. Dat is het misschien voor Pixar maar niet voor de rest van de wereld. De allicht grootste verdienste? Actie, humor, nobel gedrag en warme vriendschap zijn opnieuw knap geïntegreerd in een visueel verhaal dat jong en oud meerdere keren diep raakt. Er is ook plaats voor existentiële vraagstukken. Sheriff Woody moet zichzelf heruitvinden, de triomfantelijk weer opduikende porseleinen herderin Bo Peep heeft dat al gedaan. De show wordt echter gestolen door de in de kleuterklas met een wegwerpvork en wat knutselgerei gefabriceerde Forky, die zich vuilnis waant terwijl hij kostbaar speelgoed is. Toy Story 4 is hightech met het hart op de juiste plaats.