ROCK-‘N-GROHL – Wéér een supergroep? Zeer zeker niet! Them Crooked Vultures is de moeder aller supergroepen.
Them Crooked Vultures
Rock
Sony Music
Het is dat we er niet voor betaald worden, anders hadden we hier copy/paste-gewijs grote lappen uit onze recensie van The Dead Weather kunnen overnemen. Over die hobbygroep van Jack White en Alison Mosshart hadden wij namelijk geschreven dat een supergroep misschien wel een supersound oplevert, maar hoogst zelden supersongs – laat staan een superplaat. Ook onze appreciatie voor het debuut van Them Crooked Vultures leek de eerste paar luisterbeurten die kant op te gaan, maar intussen weten we wel beter: hun debuut-cd is een patat van een rockplaat.
Voor wie de voorbije maanden in een baan om de aarde heeft doorgebracht – hoe is het daar nog, Franky? – en hen dus niet aan het werk heeft gezien als surprise act op Pukkelpop: Them Crooked Vultures verenigt John Paul Jones van Led Zeppelin en wellicht zijn twee grootste fans, Josh Homme van Queens Of The Stone Age en Dave Grohl, bekend van Nirvana en Foo Fighters. U mag uw beide handjes kussen dat er geen vierde man aan boord werd gehesen en ze dus geen kaartersclub hebben opgericht: we moeten erg blij zijn dat het een rockgroep geworden is.
Homme en Grohl kennen elkaar natuurlijk al langer. Meer nog: ze speelden samen op Songs For The Deaf van Queens Of The Stone Age, op zich al een onrechtstreekse tributeplaat aan het adres van LedZep. Ook Them Crooked Vultures vertoont grote raakvlakken met het vierkoppige hardrockmonster waarvan John Paul Jones de bassist was. Mind Eraser, No Chaser schiet haast even furieus uit de startblokken als Immigrant Song. In het springerige Reptiles zitten overduidelijk echo’s van South Bound Saurez. En de drum-intro van New Fang doet onwillekeurig denken aan die van Rock And Roll. Dave Grohl mag hier overigens dertien nummers lang ongestraft John Bonham uithangen; wij durven er gif op in te nemen dat de Foo Fighter nimmer gelukkiger is geweest dan tijdens de opnames van deze plaat.
Maar meer nog dan de sound van LedZep schemert op dit debuut het geluid van Queens Of The Stone Age en zelfs good old Kyuss door. Dat Homme zowat alle zang voor zijn rekening neemt, heeft daar veel mee te maken. Maar zijn groovy, naar glam- en hardrock uit de seventies lonkende gitaarspel evenzeer. De moddervette riff in Dead End Friends is veel en véél snediger dan wat hij de voorbije paar platen van de Queens liet horen. Idem voor de hoekige riedels in Scumbag Blues, waarin Jones met zijn funky basspel overigens naar The Magnificent Seven van The Clash lijkt te knipogen. Ook straf op deze plaat is Jones’ orgelwerk: in Caligulove bijvoorbeeld, maar nog het meest van al in – even ademhalen – Warsaw Or The First Breath You Take After You Give Up, dichter bij The Doors is Led Zeppelin nooit gekomen.
Them Crooked Vultures is een groep met zoveel star quality dat astrologen naar verluidt overwegen om hem tot een zelfstandig sterrenstelsel uit te roepen. Wij houden het voorlopig op Waanzinnig Straffe Rockgroep. Ook niet mis.
DOWNLOAD
Mind Eraser, No Chaser
Dead End Friends
Caligulove
Vincent Byloo
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier