THE VOICE VAN VLAANDEREN

Stefaan Werbrouck
Stefaan Werbrouck Ex-hoofdredacteur van Knack Focus en tv-freak

Over enkele dagen komt er een einde aan de talentenjacht die alle voorgaande talentenjachten in de schaduw moest plaatsen en weten we wie zich in de toekomst ’the Voice van Vlaanderen’ mag noemen. Of tenminste toch tot dit najaar, wanneer het tweede seizoen van het programma van start gaat. We zouden willen zeggen dat we vol spanning naar de finale en de uitslag uitkijken, maar eerlijk gezegd is het enthousiasme voor het programma gaandeweg op een laag pitje komen te staan.

In het begin leek The Voice van Vlaanderen nog een frisse wind te brengen in het genre van de tv-talentenjachten: niet dat het concept mijlenver af stond van Idool & co, maar het idee om de coaches eerst met hun oren te laten oordelen en enkel kandidaten te selecteren die op z’n minst toon kunnen houden, zorgde ervoor dat die eerste afleveringen opvielen. Zodra de selectie was gebeurd en de zetels niet meer hoefden om te draaien, borduurde het programma echter voort op de recepten die we de afgelopen jaren al zo vaak hebben gezien, en helaas vooral op de meest irritante aspecten daarvan – het voortdurende gehengel naar de stem van de kijker of de nietszeggende interviews vanuit de kandidatenlounge. Van de ‘Battles’ blijft ons vooral bij dat men er vaak vreemd genoeg voor koos om twee van de sterkste of twee van de zwakste kandidaten tegen elkaar te laten uitkomen. Dat zorgde niet alleen voor hartverscheurende keuzes bij de coaches – als we een euro kregen voor iedere keer dat we de zin ‘het is moeilijk’ hebben gehoord, we konden een plaat gaan opnemen – maar ook voor de eliminatie van enkele van de meest opvallende deelnemers.

Omdat de competitie heel lang ook binnen in plaats van tussen de groepen bleef, is The Voice steeds meer richting middelmaat gegaan. Het is vreemd, maar eigenlijk hebben we het gevoel gekregen dat het niveau in de laatste afleveringen een stuk lager lag dan tijdens de ‘blind auditions’, zelfs bij de kandidaten die in het begin echt indruk hebben gemaakt. Niet dat je dat zou kunnen afleiden uit de commentaar die de zangers en zangeressen van de coaches krijgen, want net zoals alle talentenjachten die de revue zijn gepasseerd, lijkt The Voice zich in een parallel universum af te spelen. Een wereld waarin iedereen die goed kan zingen een bloeiende carrière wordt toegeschreven, waar de internationale roem voor het grijpen ligt en waar covers automatisch het origineel uit het geheugen van het luisterpubliek verdringen.

De kans dat de finalisten het verder zullen schoppen dan de vele zangers en zangeressen die ooit in Idool of X-Factor de hemel in werden geprezen, lijkt echter even groot als de kans dat de deelnemers van Junior Masterchef in de toekomst allemaal driesterrenrestaurants zullen runnen.

Elke vrijdag, vtm

Meer bedenkingen op www.knackfocus.be/testbeeld

STEFAAN WERBROUCK

‘ALS WE EEN EURO KREGEN VOOR IEDERE KEER DAT WE ‘HET IS EEN MOEILIJKE KEUZE’ HEBBEN GEHOORD, WE KONDEN EEN PLAAT GAAN OPNEMEN.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content