In het sciencefictioncuriosum No Man’s Sky kun je 18 triljoen planeten bezoeken. Is trop ook hier te veel?
ACHTERGROND
Evolutiesimulator Spore (2008), die miljoenen combinatiemogelijkheden bood om van een eencellig organisme tot een intelligente levensvorm uit te groeien waarmee je uiteindelijk het universum kon verkennen, is klein bier in vergelijking met dit. No Man’s Sky stuurt je op een zo goed als grenzeloze ruimtereis, waarbij je 18 triljoen verschillende planeten kunt bezoeken en verkennen. Het spel gebruikt uitgekiende algoritmes om al die combinaties van geologie, fauna, flora, grondstoffen en bewoners mogelijk te maken. Dat zorgt ervoor dat elke speler unieke locaties bezoekt en een even unieke ervaring beleeft.
TO BOLDY GO
De spelwereld is zo uitgestrekt dat je 584 miljard jaar nodig zou hebben om alles te zien – ruimschoots genoeg materiaal voor een heel mensenleven dus. Dat doet je tijdens het spelen meer dan eens versteld staan. De gameplay steunt op vier pijlers: verkennen (met een ruimteschip en te voet), grondstoffen vergaren en verhandelen (om onder meer je astronautenpak, werktuigen en wapens mee te upgraden of te herstellen), overleven in kritieke omstandigheden (extreme temperaturen, meteorieten, giftige atmosfeer) én schieten (op allerlei rivalen). Hoe dieper je in het heelal doordringt, hoe listiger je te werk moet gaan.
INTERACTIEVE MEDITATIE
Je spelkeuzes en je strategie bepalen ook de rol van je personage. Je kunt spelen als een gedreven handelaar, of een gevreesde premiejager, een lepe smokkelaar, een noeste mijnwerker, een buitenaardse-cultuurfanaat. En ook hier biedt de game heel wat combinatiemogelijkheden. Niets moet, alles mag. Geregeld krijg je achtergrondinfo en kennis via The Atlas, een mysterieus dubbel prisma dat het geheim van het universum bezit, en zijn wijsheid gefragmenteerd deelt via 2001: A Space Odyssey-achtige monolieten die her en der opduiken. Het speeltempo is bijzonder relax, haast meditatief. Vuurwerk en spektakel, it’s not.
VERDICT
No Man’s Sky is onmetelijk uitgestrekt en levert een volwassen sciencefictionervaring. Maar na een tiental uur voel je je toch net iets te klein in dat universum. De meeste ruimtereizen en verkenningstochten op vreemde planeten zijn te eenzaam, te langgerekt en soms iets te doelloos en willekeurig om écht te beklijven. Een sterker hoofdverhaal, waar je dan naar believen van kunt afwijken, had het rijker en onderhoudender gemaakt. De visuele stijl van de game is uniek, maar qua details en afwerking verre van oogverblindend. En ook de menu-interface mocht wat logischer. De hype blijkt uiteindelijk groter dan het spel.
NO MAN’S SKY ***
PLAYSTATION 4, PC
SONY INTERACTIVE
DIMITRI DEWEVER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier