Koninklijke comedy – Vijf mensen, één televisie: meer had ‘The Royle Family’ niet nodig om comedygeschiedenis te schrijven.
Reeks: **** Extra’s:
Reeks. Ricky Gervais noemde het ooit een van de belangrijkste inspiratiebronnen voor The Office, en Paul Merton van The Fast Show zei dat hij ‘een been wou geven om zoiets te kunnen bedenken’. En toch is de kans groot dat u nog nooit gehoord hebt van The Royle Family, aangezien deze Britse komische reeks uit het einde van de jaren 90 er nooit in geslaagd is om naar onze tv-zenders over te steken.
Ook de BBC zelf moest twee keer nadenken toen schrijfster Caroline Aherne haar idee kwam voorstellen. The Royle Family verschilde immers heel erg van de andere sitcoms uit die tijd: er is geen lachband, alles speelt zich grotendeels op één set af, er zijn nauwelijks plots die naam waardig en de verplichte catchphrases blijven ook grotendeels achterwege. In plaats daarvan krijg je een arbeidersgezin dat de hele dag door televisie zit te kijken en praat over de programma’s die ze zien of de dingen die hen overkomen zijn.
Toen The Royle Family in Groot-Brittannië op tv kwam, werd het echter binnen de kortste keren een ferme hit, en terecht. Want ook al klinkt het uitgangspunt niet bijster spannend en lijkt de reeks door het gebrek aan actie vaak op verfilmd toneel, toch word je onweerstaanbaar meegezogen in de wereld van het gezin Royle. De personages zijn zo perfect en aandoenlijk neergezet, dat je meteen sympathie voor hen voelt: ‘pater familias’ Jim, een scheten latende loebas die het grootste deel van de dag in zijn zetel aan zijn edele delen zit te krabben en voortdurend klaagzangen aanheft (over hoe de verwarming aan blijft staan, over hoeveel het huwelijk van zijn dochter hem kost enzovoort), dochter Denise en haar verloofde Dave (de beste dj van het dorp), tienerzoon Anthony die alle klusjes moet uitvoeren en toch lui wordt genoemd ( ‘Where does he get it from?’), ze zijn onvergetelijk. En de gesprekjes die ze voeren – de mengeling van ergernis en tederheid, de ongemakkelijke stiltes… – zijn vaak ontroerend herkenbaar.
Na drie seizoenen en één special werd er een punt gezet achter de serie, mede doordat een depressieve Aherne naar Australië gevlucht was. Maar volgens de laatste berichten zou er tegen het einde van het jaar nog eens een eenmalige reünie op de BBC te zien zijn. Het ideale moment dus om de reeks te ontdekken.
Extra’s. Geen.
Stefaan Werbrouck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier