THE LIFE AND DEATH OF MARINA ABRAMOVIC ***

Onder meer door de songs van ANTONY HEGARTY komen de soms té afgelikte beelden tot leven.
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

ABRACADABRAMOVIC – Robert Wilson lokt Marina Abramovic uit haar comfort zone, Willem Dafoe en Antony Hegarty veroveren de harten in The Life and Death of Marina Abramovic.

Manchester International Festival

Wellicht volgend seizoen hernomen.

mif.co.uk

‘A once in a generation cultural event’, zo kondigde producent Manchester International Festival de samenwerking aan tussen ‘de moeder van de performance’ Marina Abramovic, topregisseur en beeldend kunstenaar Robert Wilson, steracteur Willem Dafoe en zanger Antony Hegarty (frontman van Antony and the Johnsons).

Het was Abramovic die het vuur aan de lont stak. Ook al haat ze het theater – ’te fake!’ -, toch vroeg ze sinds 1989 al aan zes regisseurs om haar leven te ensceneren. Telkens staat ze ook zelf op de scène. Toch is dit stuk ook voor haar een ongeziene uitdaging. Wilson vroeg meer dan ze gewoon was: geen herkauwen van haar memorabele zelfpijnigingsperformances maar het werkelijk ensceneren van haar leven, dé inspiratiebron voor haar werk. Met een opeenvolging van minimalistisch vormgegeven en subliem uitgelichte tableaux vivants (met grotesk uitgedoste performers) verbeeldt Wilson de belangrijkste momenten uit Abramovic’ leven. Van haar begrafenis, haar jeugd, haar grootste angst, haar zotste fantasie (‘koken met het brein’) tot haar grootste liefde. De belangrijkste rol is weggelegd voor Abramovic’ moeder, die haar dochter fysiek en psychisch mishandelde. Abramovic vertolkt haar moeder als een in zwarte avondjurk gehulde heks op stiletto’s. Ineens begrijp je haar fascinatie voor zelfpijniging.

Wilson toont een rijzige, stuurs ogende kunstenares die haar gekwetste zelf verstopt achter theatrale make-up, houterigheid en een lage, haast emotieloze stem, maar het is Willem Dafoe die het vaakst aan het woord is. Als een roodbepruikte dubbelganger van The Joker, in soldatenpak (een verwijzing naar Abramovic’ vader), vertelt hij het verhaal bij de beelden. De virtuositeit en humor waarmee hij lichaam, mimiek en stem inzet, is adembenemend. Dankzij zijn magistrale spel én de ontroerende songs van Antony Hegarty komen Wilsons soms iets te afgelikte scènebeelden wonderlijk tot leven.

Is dit nu a once in a generation cultural event? Best wel. Het is een visueel verbluffende inkijk in de ziel van Abramovic met Willem Dafoe als hartveroverende gids.

ELS VAN STEENBERGHE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content