The Guernsey Literary Society

Dat literatuur een uitweg kan bieden uit de harde werkelijkheid, moet je Mike Newell niet vertellen. Met Harry Potter and the Goblet of Fire, Love in the Time of Cholera en Great Expectations vond de Britse cineast de laatste jaren steeds vaker inspiratie in de bibliotheek, waar hij pardoes ook op The Guernsey Literary and Potato Peel Society botste. Die bestseller van Annie Barrows en Mary Ann Shaffer gaat over een leesclub die tijdens WO II op Guernsey werd opgericht om de aandacht van de oorlogsgruwel af te leiden. Na de oorlog stuurt een van de leden een brief naar Juliet, de schrijfster wier boek aan de oorsprong van de club lag, en nodigt haar uit. Op het Kanaaleiland aangekomen legt Newell via flashbacks en een knullig whodunitverhaal de oorlogslittekens van Guernsey en zijn boekenwurmen bloot. Dat is verrassend, omdat de stroperige fotografie, de kleurrijke kostuums en de afgeborstelde decors doen vermoeden dat de plek van de oorlog gespaard is gebleven. Newell vlucht dus in melige stationsromantiek, terwijl The Guernsey Literary Society – het boek, maar ook de film – zo graag een gelaagde oorlogsromance wil zijn.