Dinsdag 13/9, 21.15 – Canvas

‘Ongeziene en unieke beelden’: het is een vaak misbruikte kreet om tv-programma’s aan te prijzen. Die niet misplaatst zou zijn voor The Force, een docudrama over de politie in Groot- Brittannië. Alvorens uit te pakken met de eigen najaarprogramma’s zendt Canvas deze driedelige serie van Channel 4 uit. Patrick Forbes, die zijn strepen verdiende bij de BBC met documentaires over het Britse erfgoed, kreeg voor de reeks onbeperkte toegang achter de schermen van de politie van Hampshire om te registreren hoe het echte politiewerk uitgevoerd wordt – uiteraard voor zover de onderzoeken dat toelieten.

Dat klinkt als je reinste promopraat, maar uit reacties in de Britse pers blijkt dat de belofte wel degelijk wordt ingelost. ‘Dit is televisie die je dwingt om te blijven kijken, het soort dat je bekijkt met een wee gevoel in de maag en met de vingers gekruist’, zo schreef The New Statesman. ‘ The Force is met zorg gemaakt over een periode van meerdere jaren, werd fraai gemonteerd en vertelt je veel meer over politiewerk in de 21e eeuw dan de bestsellerlijst van misdaadthrillers.’ Het leverde Forbes een Bafta Award op voor beste regisseur in de categorie ‘factual’.

De zaken waarvoor hij mee over de schouder van de speurders mocht kijken, spreken ook tot de verbeelding. Aflevering één begint met de vondst in een veld nabij Hampshire van een verbrande koffer met daarin een vrouwenlichaam. Ondanks het ontbreken van getuigen tracht de politie net als in CSI en die vele andere hippe tv-series te achterhalen wat er met deze vrouw gebeurd is. Uiteindelijk zal blijken dat het gaat om een 26-jarig Pools kamermeisje dat de verkeerde man tegen het lijf liep. En ja, met de nieuwste technieken kan inderdaad uitgeplozen worden of er een vaatje BP dan wel Total-benzine aan te pas is gekomen.

The Force maakt ook de vergelijking tussen de werkelijkheid en de fictie die we van zondagavond kennen. ‘Moord blijkt in het echt minstens even huiveringwekkend als in fictie beschreven wordt, maar tegelijkertijd leren we dankzij de reeks dat die verschrikkelijke daad ook ongelooflijk banaal kan zijn’, aldus opnieuw The New Statesman. ‘Ergernis kan al reden genoeg zijn om een moord te plegen. En wat het uitwissen van de sporen betreft, dat wordt op een haast komische wijze uitgevoerd. Mocht het niet iemands familielid of dierbare zijn die eindigt in een koffer, je zou er haast om gaan lachen.’

Ja, u leest hier wel degelijk de beschrijving van een waargebeurd moordonderzoek. Niets is in scène gezet en als Forbes en zijn crew iets misten of niet mochten filmen, dan hadden ze zich daarbij neer te leggen. ‘Het resultaat oogt als een sterk vertelde krimi en toch is alles echt’, oordeelde mediablogger Adam Bowie. ‘Je voelt als kijker de spanning, de echtheid en je leeft mee. Je ziet mensen met toewijding hun werk uitvoeren, zelfs al stuiten ze daarbij op een weerbarstige Duitser wanneer ze bijvoorbeeld een eenvoudige vraag over autolak uitgeklaard willen krijgen.’

HANS VAN GOETHEM

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content