Vincent Byloo
Vincent Byloo Radiopresentator en voormalig medewerker Knack Focus

Broederlijk kwelen – The Felice Brothers, vier bohemiens uit Upstate New York, verzekeren met hun debuut de opvolging van The Band. Incredibile!

Tonight At The Arizona Loose Music americana

Fans van het nichterige brilmontuur dat met pseudo-Italiaanse tongval de reclameblokken van WijfTV , pardon, VijfTV aan elkaar praat, moeten we teleurstellen: The Felice Brothers hebben hoegenaamd geen uitstaans met het stereotypetje van Dré Steemans. Verwacht op Tonight At The Arizona dus geen hijgerige madre madonna’s, a la proxima volta’s of andere amechtige kreten in de mediterrane sfeer. Nope, The Felice Brothers zijn de broers Ian, Simone en James, plus een naar eigen zeggen geadopteerde bassist die zich – we kid you not – met ‘Christmas’ laat aanspreken. Ze komen uit Upstate New York en ze hebben een van de meest ontroerende, hartverwarmende en fuckin’ fantastische debuutplaten gemaakt die wij de laatste jaren te horen kregen.

Tonight At The Arizona is een wandeling langs de kronkelende wegen en stoffige paden van het universum dat muziekjournalist Greil Marcus ooit omschreef in het prachtboek Invisible Republic: Bob Dylan’s Basement Tapes. De jonge Dylan is met andere woorden uw voornaamste metgezel op deze nostalgische trip naar het Oude Amerika, al zijn Woody Guthrie en The Band ook nooit veraf. The Felice Brothers doen overigens volstrekt geen moeite om die voor de hand liggende invloeden ook maar een beetje weg te moffelen. En toch ruiken hun songs nooit naar platte epigonie. Daarvoor zijn de composities op Tonight At The Arizona gewoon te sterk en het narratieve talent van de gebroeders Felice te groot.

Rockefeller Druglaw Blues is zo’n slepende folksong die Bob Dylan zou hebben geschreven mocht hij indertijd samen met Johnny Cash naar San Quentin zijn getrokken: een klaaglied dat in vier strofes en één refrein het trieste lot verhaalt van een arme drommel die wegens drugsbezit in de lik belandt en node zijn zieke moeder en werkloze broer achterlaat. ‘Fifteen grams of heroin, an ounce of speed / Fifteen years to life’, klinkt het hartverscheurend. Waarna het de verteller helemáál droef te moede wordt: ‘Rockefeller, that’s a long old time’. Dat kan dan weer niet gezegd worden van Hey Hey Revolver, een talking blues waarin een al even uitzichtloze situatie wordt geschetst: ‘My teenage daughter’s knocked up / Jenny, this time you’re really fucked up’.

T For Texas is een countrystamper die zó op Nashville Skyline had gekund, Lady Day een wondermooie liefdesballade à la Woody Guthrie en Your Belly In My Arms en Christmas Song bovenstebeste folkriedels waarin een hese Ben Harper even gedag lijkt te komen zeggen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de heerlijk ouderwetse rhythm & blues die óók op deze cd figureert. Zo mogen we zeker Roll On Arte niet vergeten te vermelden, een oneigenlijke wals waarin Stef Kamil Carlens op theevisite mag bij The Band, en de hoogst meezingbare afsluiter Take This Hammer, een pub song die Willy Mason en Conor ‘Bright Eyes’ Oberst wellicht gifgroen doet uitslaan.

Maar pièce de résistance op deze plaat is ontegensprekelijk Ballad Of Lou The Welterweight, het tragische verhaal van een vuistvechter op zijn retour die tijdens de kamp van de laatste kans over de derrière van zijn snol staat te dagdromen: ‘Powder your nose / Pull off your pantyhose / Let me love you from behind, my darling’. Valt er op Tonight At The Arizona dus tóch nog iets te beleven voor de fans van Felice!

Download nu

* Roll On Arte

* Ballad Of Lou The Welterweight

* Lady Day

Vincent Byloo

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content