Dimitri Dewever medewerker Trends

Demonenjager Dante bekampt in de opgepoetste versie van DmC: Devil May Cry opnieuw het kwaad. Zinvol of onzin?

VERHAAL

Twee jaar geleden bracht Capcom, de Japanse uitgever van onder meer Resident Evil en Street Fighter, een westerse make-over van Devil May Cry op de markt. Het spel schudde daarin zijn Aziatische huid af en trok de tot dan hermetisch gesloten fantasierijke hack and slash-gameplay open voor een breder publiek. Het resultaat was een verhaaltechnisch weinig verrassende, maar visueel degelijke genreoefening, die uiteindelijk nipt de vooropgestelde omzetcijfers niet haalde (minder dan twee miljoen verkochte exemplaren). Diezelfde game is nu in geremasterde vorm op PS4 en Xbox One speelbaar.

AANGEDIKTE CONTENT

Heavenly Sword-ontwikkelaar Ninja Theory surft zo mee op de trend om recente gametitels in aangedikte en opgeblonken versies opnieuw in de (virtuele) winkelrekken te leggen. In tegenstelling tot een aantal herbewerkingen die de spelbeleving écht grondig verbeteren (GTA V, The Last of Us…), zijn de toevoegingen aan DmC: Devil May Cry beperkt. Ja, deze Definitive Edition bevat alle eerder verschenen downloadbare content (dlc), plus extra kostuums, een survivalmodus, een wapenbundel, een verse single-playeruitbreiding én gedetailleerdere hd-graphics. Je kunt in een aparte modus nu ook met de tweelingbroer van Dante aan de slag, maar die biedt nauwelijks meerwaarde – hij kent wel enkele nieuwe trucjes.

GAMEPLAY

Er zijn ook een paar modi voor hardcore fans toegevoegd en er is een snellere Turbo Mode. Wat de makers echter verzuimd hebben, is het aanpakken van een aantal fundamentele details die de spelbeleving veel beter hadden kunnen maken. Zo gedraagt de Amerikaans aangedikte gameheld zich nog steeds als een grote machopuber, blijven de eindbaasgevechten redelijk geforceerd en is geen enkele poging ondernomen om gameplaygewijs iets sterks of verrassends toe te voegen. De antiheld neemt het op krek dezelfde manier al zwaardvechtend, bijlslingerend en pistoolschietend op tegen demonen in allerlei varianten. Hij strijdt ook letterlijk tegen de stad, die soms de grond van onder zijn voeten wegmaait.

VERDICT

Net zoals de inmiddels twee jaar oude PS3- en Xbox 360-versie is deze Definitive Edition stilistisch prima gamemateriaal. Ook de besturing reageert wederom soepel en sluit nauw aan bij de actie op het scherm. Maar om nu opnieuw de volle pot te betalen voor een game die er slechts in zeer geringe mate beter uitziet, qua gameplay identiek is en nergens met frisse ideeën komt aanzetten, dat lijkt ons een brug te ver. Wie de game nog nooit gespeeld heeft, haalt hiermee wel de beste editie in huis, maar zelfs de allegrootste fans zullen moeten toegeven dat het hier in se oude wijn in nieuwe zakken betreft.

DMC: DEVIL MAY CRY (DEFINITIVE EDITION)

PS4 ? XBOX ONE

CAPCOM

GAMEPLAY ***

GRAFIEK ****

GELUID ***

DIMITRI DEWEVER

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content