J. D. Daniels, Farrar, Straus & Giroux (Engelstalig), 126 blz., a 21,95.
Eerste zinnen A couple of years ago I joined one of those clubs where they teach you to knock the shit out of other people. The first lesson is how to get the shit knocked out of yourself.
Sommige boekenliefhebbers vertrouwen blindelings op de algoritmes van Amazon om hen van het ideale leesvoer te voorzien, maar gelukkig bestaan er nog opdringerige boekhandelaars die met geheimtips komen aandraven. Bart Van Aken van het Paard van Troje legde dit kleinood op mijn boekenstapel. Eerlijk: ik had nog nooit van J.D. Daniels gehoord. Zijn ontwrichtende essays-in-briefvorm zijn ook internationaal onder de radar gebleven en daar mag verandering in komen.
Daniels verhaalt in zijn laconieke brieven over zijn (al dan niet verzonnen?) ervaringen als cagefighter, matroos, nachtwaker, professor en psychiatrisch patiënt en daarbij dolt hij telkens met de literaire conventies. Vechten doet hij als Hemingway, drinken als Bukowski en wanneer hij doelloos door Kentucky rijdt, flirt hij openlijk met Kerouac. Listig hoe hij het failliet van het machoschrijverschap viert, Amerikaanse grootheden parodieert én eert, en tegelijk een heel eigen stijl ontwikkelt die zowel grappig als schrijnend is: ‘I wasn’t surrounded by assholes. I was trapped inside of one.’ U moest al in de boekhandel staan.
The Correspondence *****
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
