The Bony King of Nowhere
De break-upplaat. Dat ding waarvan geen artiest had vooropgesteld het te moeten schrijven, waarna er maar het beste van wordt gemaakt. Heeft Bram Vanparys gedaan. Silent Days laat een treurende, dolende maar ook verheven Bony King horen. Going Out en Silent Days verblijven stroomafwaarts van Kurt Vile: peinzend gitaarwerk doorkliefd door een transcendentale solo, atmosferische elektronische onderlagen, een ritmische cadans waarvan begin en einde schijnbaar zoek zijn. Mocht u bij het engelengezang van Waiting for Your Sign of Whenever We Meet Again aan Emmylou Harris denken: u bent niet de enige. Gelukkig verbloemt de afwisseling met sobere passages – die aan de Bony King van weleer herinneren – dat Vanparys in het ontrafelen van de breuk bij hetzelfde perspectief blijft hangen. Groots.
Kurt Blondeel
The Bony King of Nowhere ****
Silent Days
singer-songwriter
Unday
Stream
Silent Days
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier