Onweerstaanbaar noir – Brian De Palma duikt het schimmige verleden van Hollywood in en keert terug met een virtuoze noir-thriller.

BRIAN DE PALMA

MET JOSH HARTNETT, AARON ECKHART, SCARLETT JOHANSSON, HILARY SWANK, MIA KIRSCHNER

‘Een nostalgisch rommelpotje’, ‘een noir-hommage die ongewild een pastiche wordt’, ‘dé ontgoocheling van het jaar’. Bijna even genadeloos als ze destijds in 1947 Hollywoodstarlet Betty Short oftewel The Black Dahlia afslachtten, hakten de Amerikaanse critici in op Brian De Palma’s noir-thriller over deze onopgehelderde moordzaak. Bij de release over de Grote Plas ging het plaatselijke journaille zich weer eens te buiten aan een rondje De Palmabashing dat deze stijlvolle neo-noir – een verfilming van James Ellroys spijkerharde misdaadroman – terug het niemandsland tussen Chinatown en Mulholland Drive injoeg.

Over smaak valt niet te twisten, maar een ‘nostalgisch rommelpotje’ is The Black Dahlia – over de zoektocht van de LAPD-flikken Bucky Bleichert (Josh Hartnett) en Lee Blanchard (Aaron Eckhart) naar de moordenaar van Betty Short – in geen geval. Van bij de beukende proloog in de boksarena houdt De Palma de teugels strak, om ze slechts na honderd entertainende minuten te vieren in een heerlijk groteske climax die alleen door slecht geïnformeerde zielen voor een ongewilde pastiche wordt aanzien.

Tussen de kleurrijke archetypes, staccatodialogen en doorrookte intriges valt bovendien meer oogsnoep te bespeuren dan in eender welke recente Hollywoodfilm. De shoot-out in het begin bijvoorbeeld, de musicalscène in de lesbiennebar waarin de femme fatale met dienst (een verrassend sensuele Hilary Swank) wordt geïntroduceerd en vooral: de gracieus georkestreerde moordpartij in de trappenhal, een hitchcockiaanse vintage De Palmascène die nu al naast de museumsequentie uit Dressed to Kill, de helse finale van Scarface of de achtervolging uit Carlito’s Way kan worden geplaatst.

Niet overtuigd? Ga vooral zelf oordelen en laat je in het zog van de gelooide cop Bucky Bleichert meesleuren naar de donkerste krochten van Hollywood, door De Palma genadeloos ontmaskerd als een geperverteerde droomfabriek. Daartoe bedient hij zich niet alleen van cinefiele referenties (naar onder meer Dark Passage, Notorious en Laura) en zieke subplots, maar voegde hij ook enkele interviewscènes toe uit een fictieve, behoorlijk groezelige fortiespornofilm die nergens in Ellroys boek terug te vinden zijn. Betty Short (Mia Kirschner) wordt daarin buitenbeelds gecommandeerd door maestro De Palma himself – kwestie van het voyeuristische en manipulatieve karakter van de filmindustrie nog eens extra in de verf te zetten. Niks ‘nostalgisch rommelpotje’ dus, maar een zwierige, veelgelaagde en heerlijk perfide retrothriller, met de welhaast als noir-diva geboren Scarlett Johansson als extraatje.

BACKSTORY: LEGENDes achter de camera

Ondanks de aanslepende productieproblemen ( The Black Dahlia zou normaal al in 2002 worden verfilmd door David ‘Se7en’ Fincher) wist Brian De Palma zowel voor als achter de camera flink wat fraai volk te verzamelen. Opnameleider Vilmos Zsigmond bijvoorbeeld, de legendarische Hongaar die eerder al de fotografie verzorgde van McCabe & Mrs. Miller, Deliverance en The Deer Hunter. Of production designer Dante Ferretti, de huisdecorateur van Martin Scorsese die het LA van de jaren 40 op een subtiele manier reconstrueerde in de Bulgaarse studio’s waar de film werd opgenomen. Geef toe: geen onaardige namen voor ‘een ongewilde pastiche’.

Dave Mestdach

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content