Vrijdag 22/6, 20.45 – één. Martin Scorsese, VS-D 2004

Ooit moest er wel een biopic komen over de excentrieke multimiljonair Howard Hughes. De Texaan was actief in de film- en de vliegtuigindustrie van het Los Angeles van de jaren twintig, op een moment dat die bedrijfstakken nog volop in ontwikkeling waren. Hughes was een nationale held die snelheidsrecords verbrak met zelfgebouwde vliegtuigen en een machtige Hollywoodkoning die verhoudingen had met een hele parade van filmdiva’s. Hij stond ook bekend als een visionaire maar neurotische dromer met obsessieve tics. Later in zijn leven zou hij in groteske waanzin verzuipen. Meer dan stof genoeg voor een wervelende film.

The Aviator is de eerste fictiefilm waarin Scorsese Hollywood en de cinema zelf opvoert. En hoe. Scorsese en zijn productiedesigner Dante Ferretti geven dit epos het aanzicht van een superluxueus en overgestileerd Hollywoodspektakel dat met een rusteloze energie over het doek raast, alsof ze een plausibel equivalent zochten voor de flamboyante levensstijl van de tycoon.

Een jongensachtige Leonardo DiCaprio geeft met bravoure gestalte aan Hughes. We leren hem kennen op het moment dat hij als 22-jarige snaak op onbezonnen wijze het geërfde fortuin van zijn vader in zijn twee nieuwe passies begint te pompen. Het gevechtspilotenepos Hell’s Angels levert hem het hoongelach van de studiobonzen op, maar al snel is hij de talk of the town en de ster in smoking van de art-deconachtclub Cocoanut Grove.

Wat volgt, is een geweldig onderhoudende historische fantasie in een magnifiek palet van digitaal herschapen Technicolor. Spectaculaire actie, vreemde liefdesrelaties en humor wisselen elkaar af: van een vliegtuigcrash in hartje Beverly Hills en tumultueuze verhoudingen met Katharine Hepburn (een geïnspireerde Cate Blanchett) en Ava Gardner (Kate Beckinsale) tot een heerlijke scène over de censuurhoorzitting over de decolleté van Jane Russell.

Geleidelijk kleurt dit artistiek ambitieuze drama donkerder. Hughes, die ondertussen de luchtvaartmaatschappij TWA heeft gekocht, raakt in de jaren veertig verwikkeld in een strijd met een door concurrent Pan Am ingeschakelde senator, over een contract voor de fabricage van bommenwerpers. Maar de film blijft een triomf van de Amerikaanse droom, en uiteindelijk Scorsese’s film die het meest aanleunt bij Citizen Kane. Ook al omdat Hughes’ smetvrees terug te brengen is tot een gebeurtenis uit zijn kindertijd. Zei er iemand Rosebud?

LUC JORIS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content