Door Bart Cornand

Een maand lang heb ik op mijn tong gebeten tot het bloed over mijn kin liep. Puntige vijlen heb ik onder mijn vingernagels gestoken. Op mijn nuchtere maag naar fysicalessen in Jongens en Wetenschap geluisterd. Maar nog liever dát dan dat iemand me ervan kon verdenken dat ik in deze rubriek nen Colin had gedaan: zorgen dat de hele klas strafstudie krijgt omdat je in naam van de deontologie je pedante gekwek niet even kunt inhouden. Dus hield ik mijn bek in mijn pluimen en wachtte af tot het WK afgelopen was. Maar nu mag het. Slaat dus op den trommel van dieredondijne, hier komt-ie: de Wereldbeker voetbal in Japan en Korea was slecht. Of om de woorden van de Gazet van Antwerpen te gebruiken (straks even mijn mond desinfecteren): het was van den hond.

En dan heb ik het niet over Robert Waseige, niet eens over de matchen van de Belgen tegen Japan en Tunesië. Kijk naar uw tot de maantjes afgekloven nagels en u zal het toegeven: Carl Huybrechts en zijn World Cup Live en Shuuto waren even fris en spits als Gert Verheyen.

U hoort me niet zeggen dat Huybrechts in de aanloop naar en tijdens het WK niet hard heeft gewerkt. Twee programma’s per dag in elkaar steken, zo’n gemiddelde haalt zelfs Joël De Ceulaer niet bij de VRT. Maar stachanovisme is ten onzent alleen verdienstelijk voor de nationale ploeg (winnen ze niet, ze hebben toch hard gewerkt), niet voor verslaggevers.

De kliek van de VRT-sportredactie had nochtans wat afgelachen, die zatte vrijdagavond rond het bureau van Frank Raes. We proberen het even te vertalen, want net als bij Weekend Knack mag je daar niet binnen zonder accent uit de Seefhoek. Raes: ‘Laat Uytterhoeven maar op zijn berg in Frankrijk zitten. Wij gaan hier snel eens 160 uur televisie vullen. Te beginnen met het concept dat Mark al drie wereldbekers tot op de draad heeft versleten: supporters in de studio, en blaaskapellen, decolletés en een kennerspanel. Demarez, Wijnants, Meertens – Meertens, wakker worden! -, Huybrechts, Wuyts, nodig al uw cafévrienden uit naar de studio en ’t is gebakken. En bel de taaladviseur maar al dat hij ons een maand lang met rust moet laten.’

Iedereen sloeg aan het telefoneren, behalve Wuyts, want na jaren van gezeur over grote plateaus en melkzuur heeft die geen vrienden meer. ‘An Nelissen, bel An Nelissen,’ geeuwde Kris Meertens. De rest deed als vanouds alsof ze hem niet hoorden en had binnen de kortste keren een shortlist klaar: tooghangers als BV-echtgenoot Peter Hoogland, Herr Seele, Jean-Marie ‘het is mijn chauffeur’ Dedecker, Luc De Vos, Herman Brusselmans en nog meer middelmatigs. Had Eric Van Meir in de oriënt niet op de bank moeten zitten, hij was er ongetwijfeld bij geweest. ‘En An Nelissen!’ probeerde Meertens nog. ‘Die gebruikt vuile woorden in De Vagina Monologen.’ Instemmend geknor steeg op. ‘Schwalbe!’ niesde Wijnants, bij wie je tijdens een wedstrijd beter een dweil voor je tv legt om de sissende speekselvloed van zijn dictie te stelpen. Hét woord van het WK was geboren. Raes orakelde: ‘Elke fake overtreding (‘Ewke feejke oowvertreejding’) zal voortaan een schwalbe heten, genoemd naar het snot van de Wijnants.’

En zo geschiedde. Bij elke wedstrijd van de Belgen én de finale zaten ze er. Met aan de kop van de tafel… mediawatcher An Nelissen. Ze watchte natuurlijk helemaal niets, hield de lippen stijf op elkaar over haar intieme monoloog en zat er uiteindelijk alleen om het belangrijkste programmapunt van Mieke Vogels uit te voeren: ‘Middelbare vrouwen mogen live komen uitzakken in de ether’. Meertens werd gedumpt in een Braziliaans café op de Antwerpse kaaien, waar hij tussen hitsige bilpartijen zwetend ‘ambiance!’ mocht roepen. Luc De Vos studeerde in de studio nieuwe songteksten in (‘Bruin konijntje, trek je hoerenkleren aan’), wat hem meteen het etiket van volks intellectueel opleverde. Intussen werd het steeds moeilijker om Huybrechts en Jean-Marie Pfaff uit elkaar te houden. Hetzelfde haar, dezelfde tongval, dezelfde overdosis zelfvertrouwen. Borduur reclame voor Café De Nieuwe Linde op zijn hemdskraag en hij komt op eenvoudig verzoek uw pensenkermis openen.

De enige van het gezelschap die wat zinnigs over voetbal kon vertellen, was zowaar Brusselmans, maar die kreeg de buitenwacht nadat hij een woord had gebruikt dat we hier in de schoot van Weekend Knack niet durven uit te spreken.

World Cup Live was een ondraaglijke schwalbe. De Tour kan niet snel genoeg beginnen. Over naar onze vriend Michel Wuyts.