Dinsdag 25/8, 21.20, VTM
Als afsluiter van haar zomerreeks serveert Telefacts de docu Sergio Herman, Fucking Perfect. Buzze geven mag dan wel zijn mantra zijn, in de bioscoopfilm ziet de man er vooral uitgeblust uit. Diepe wallen, doffe blik. Niet verwonderlijk als je weet dat de topkok tijdens de opnames tal van veranderingen bovenop zijn overvolle bord kreeg: de Nederlandse regisseuse Willemiek Kluijfhout volgde hem van bij de laatste maanden van Oud Sluis tot de opstart van zijn nieuwe restaurant The Jane, twee jaar later. Daarnaast krijgen we Sergio als vaak afwezig gezinslid te zien, als zoon van een aftakelende vader en als een binnenvetter die ondanks zijn twijfels en spaarzaamheid met woorden ook een tikkeltje narcistisch is.
Of niet?
WILLEMIEK KLUIJFHOUT: Hij heeft een heleboel kanten. Een kant die veel bevestiging zoekt, natuurlijk, maar ook een kant die ontzettend graag iedereen wil behagen. Een kant van hem die weinig mensen zien, is dat hij heel moeilijk ‘neen’ kan zeggen. Hij wil de beste kok van de wereld zijn, maar hij wil tegelijk goed doen voor zijn gezin. Nee, een narcist zou ik hem niet noemen.
Zoals de titel aangeeft, is Sergio wel een perfectionist. Had hij het lastig om de regie over zijn imago uit handen te geven?
KLUIJFHOUT: Ja, maar hij heeft het toch gedaan. Hij zei: ‘Ik heb mijn vak en jij het jouwe’, en daar heeft hij zich echt aan gehouden. Natuurlijk had hij wel ideetjes. (lacht) Hij zag de film tijdens de laatste montageweek en vond hem top. Enkele uren later stuurde hij me nog enkele suggesties, maar die sloegen enkel op de toevoeging van gerechtjes.
Als perfectionist kan hij niet goed met kritiek omspringen. Ben jij op dat vlak anders?
KLUIJFHOUT:(lacht) Helaas niet. De film werd door verschillende filmfestivals geselecteerd, heeft goede kritieken gekregen en was succesvol in de Nederlandse bioscoop. En toch: als ik één negatieve stem hoor of lees, dan denk ik daar de hele nacht over na. Ik zou willen dat het anders was. Ik begrijp wel dat niet iedereen je film goed kan vinden, maar het blijft lastig. Ik begin nu in te zien dat ik ook best perfectionistisch ben en er dus een reden is waarom ik dat onderwerp heb gekozen.
Een topkeuken is een heel stresserende omgeving. Sloeg dat op je over of was je er weerbaar voor?
KLUIJFHOUT: Nee, die stress voel je wel, in negatieve en positieve zin. De adrenaline zorgt ervoor dat je er helemaal voor gaat. De hectiek heeft wel iets lekkers. Anderzijds begrijp je als cameraploeg wel dat ze je weg willen hebben wanneer de stress echt heel hoog is.
Je leerde Sergio kennen door je vorige docu, L’amour des moules. Heb je ook deze keer iemand ontmoet die het onderwerp van een volgend project wordt?
KLUIJFHOUT: Ja, de oester. (lacht) Sergio bereidt in Fucking Perfect op een gegeven moment een mooi oestergerecht, en zo is de oester het hoofdpersonage van mijn volgende film geworden. We zitten nog maar in de beginfase. Ik denk dat hij pas binnen twee jaar klaar zal zijn.
THOMAS VAN LOOCKE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
