STILL LIFE ***

TAO ZHAO in 'STILL LIFE'. Een melancholische blik op de ándere kant van de Drieklovendam.

Vrijdag 19/8, 23.40 – Ned 2. Jia Zhang-ke met Lan Zhou, Tao Zhao, Sanming Han. China-HK 2006.

Niet het communistische spook, maar wel de economische vooruitgang en het slopen van de natuur bedreigen China tegenwoordig. Toen de Drieklovendam in 2006 voltooid werd – nog altijd de grootste dam en waterkrachtcentrale ter wereld – zorgde het gewicht van al dat water ervoor dat de as van de aarde 2,5 cm uit balans werd gebracht. Ook 1,3 miljoen mensen werden uit hun evenwicht gebracht, want ze werden verplicht te verhuizen. Over twee van hen gaat Still Life, een fictief docudrama en misschien wel de meest antonioniaanse film van auteur Jia Zhang-ke.

Vervreemding is het sleutelwoord van deze in Venetië met de Gouden Leeuw bekroonde indringende kijk op de manier waarop het leven van de gewone Chinees door die veranderingen verpletterd wordt. Zhang-ke, de man achter films als Platform, Unknown Pleasures en The World, geldt niet voor niets als de meest indringende kroniekschrijver van het nieuwe China en zijn jeugd.

In Still Life focust hij zonder veel aandacht voor het verhaal op een mijnwerker en een verpleegster die in de regio rond de oude stad Fengjie aan de Yangtzerivier naar hun wederhelften op zoek gaan. Grote delen van de stad zijn echter al onder het water van het stuwmeer verdwenen of door de sloophamer tot ruïnes getransformeerd. Zhang-ke vat het allemaal in zijn typische verstilde contemplatieve stijl met veel aandacht voor zorgvuldig observerende shots.

Zo ontstaat een even poëtisch als melancholisch meanderend portret van een China in transitie, al werd het wel gedraaid met de urgente flair van een documentaire. Bovendien krijg je de voor Zhang-ke typische dialoog tussen toekomst en verleden en tussen individualiteit en collectivisme. Daarbij peilt hij als een gids naar de spirituele malaise van een land dat de rush naar de modernisering ingezet heeft.

Die paradox tussen de vernietiging van het oude China en de opbouw van het nieuwe land vind je ook in de documentaires 24 City en I Wish I Knew, een genre waarop Zhang-ke zich de jongste tijd geconcentreerd heeft. In de toekomst wil hij zich meer op echte genrefilms toeleggen. Eerste in de rij wordt een historische martialartsprent geproduceerd door Johnnie To, een van de boegbeelden van de Hongkongse actiefilm.

(L.J.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content