Steracteur, sterartiest: Adam Driver
Of de compleet geflipte freakshow van Annette nu je ding is of niet, over één zaak bestaat geen discussie: Adam Driver, de rijzige Amerikaan uit Star Wars, Paterson, BlacKkKlansman en Marriage Story, etaleert andermaal zijn massieve talent. Als acteur, maar nu ook als zanger.
Adam Driver: Eindelijk kan ik deze film delen met het publiek. Het voelt heel uniek, als in: dit is iets wat ik waarschijnlijk maar één keer in mijn leven ga doen.
Wist je vooraf waar Leos Carax naartoe wilde? Speel je zijn alter ego, zoals Denis Lavant dat eerder in zijn films was?
Driver: Dat denk ik niet. We hebben amper gepraat over thema’s of over wat de film moet zijn. Wat bij Leos telt, is wat hij niet zegt. Zo regisseert hij ook. Zonder megafoon, alsof je een intieme conversatie voert. Marion Cotillard zei het ook al: Leos zit in elk detail op de set. Het gaat ‘m om techniek, choreografie, spontaneïteit, met hem als dirigent, maar zonder dat hij je in deze of gene richting pusht.
Je bent ook producent van Annette. Hoe is dat zo gekomen?
Driver: Ik was fan van Leos’ films. Hij is een van de grootste regisseurs aller tijden. Ik wilde graag met hem werken en ben ook altijd graag bezig geweest met de technische kant van films. Hoeveel tijd is er? Kan dit shot ook zo? Waar komt het geld vandaan? Film is een collectieve kunstvorm. Mijn rol is niet alleen een personage spelen, maar ook bijdragen tot het succes van het project, op welke manier ik ook maar kan. Alleen doe ik dat dit keer ook officieel.
Om nog te zwijgen van Javlo.
Driver: We hebben in België inderdaad ook 48 uur naar Leos’ hond gezocht, die het op een lopen had gezet. Leos zonder zijn hond Javlo is als een tennisspeler zonder racket. Hij zat daar maar wat. Honden opsporen is blijkbaar ook een klus voor een producent. (lacht)
Je zingt alles in de film ook zelf.
Driver: We hebben vooraf geoefend in een studio in New York, gewoon om een back-up te hebben, voor het geval het op de set niet zou lukken. Maar uiteindelijk is negentig procent live opgenomen. Als ik hier nu zou beginnen te zingen, dan zou dat gewoon gênant zijn. Maar elke film heeft zijn taal en in het geval van Annette was dat nu eenmaal gezongen taal, wat Leos en de Sparks-broers vooraf ook heel duidelijk maakten, wat de druk wegnam. Het belangrijkste was: oprecht klinken. De wereld van Annette is artificieel. De emoties zijn echt.
De film gaat in essentie over de donkere kant van de showbusiness, over de prijs van ambitie, macht en roem. Of zie je dat niet zo?
Driver: Ik zie dat nooit zo. Ik ben nooit bezig met waar de film over gaat. Iedereen haalt er zijn eigen thema’s uit, naargelang zijn gevoeligheden, en ik wil mijn visie niet opleggen aan iemand anders. Ik kan ook geen thema’s spelen. Ik speel specifieke personages op specifieke momenten. En waar dat heen leidt, is de taak van Leos. Volgens mij zou hij óók zeggen dat hij niet weet waarover het gaat. Alle goede films zijn ondefinieerbaar.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier