DE INSTAPPLAAT

Sure, u kunt zichzelf een best of laten aanpraten of u kunt meteen doorsteken naar zijn bekendste en meest toegankelijke werk, te weten Born in the USA, maar u hebt gelijk: bests of zijn voor jeanetten en het oeuvre van The Boss verdient een iets grondiger lezing dan zomaar een diagonale doorlichting. Springsteens discografie valt grosso modo langs twee kanten te benaderen. Sobere zielen – zeg maar: de treurwilgtypes – nemen het best de folkingang: zij beginnen bij het akoestische Nebraska (’82), houden vervolgens halt hij The Ghost of Tom Joad (’95) en steken dan door naar Devils & Dust (2005). Het is een handige helikoptervlucht langsheen de muzikale State of the Unions die Springsteen elk decennium opstelt en ze biedt bovendien een goed zicht op de invloed die Woody Guthrie en Pete Seeger op The Boss uitoefenen. Meer levenslustige types gaan voor de rockentree: zij vatten hun parcours aan bij Born To Run (’75), laten zich vervolgens langs Born in the USA (’84) voeren en pikken zeker ook de concertplaat Live In Dublin mee. Op die manier leert men de verpletterende kracht van The E-Street Band kennen, alsook de epische kant van Springsteen zelf.

DE MUST-HAVE

Een platencollectie is nooit compleet zonder Born To Run en Born in the USA, maar minstens even essentieel zijn Darkness on the Edge of Town (’78) en The River (’80): zwaarmoediger van toon en misschien wat moeilijker te behappen, maar zelden is de wrange nasmaak van de American Dream zo raak bezongen.

DE STINKER

Op zijn eerste twee soloplaten klonk The Jersey Devil nog te veel als een poor man’s Dylan, het trio Tunnel of Love (’87), Lucky Town (’92) en Human Touch (’92) kunt u zonder veel schuldgevoel links laten liggen en ook Magic (2007) en Working On A Dream (2009) zijn bezwaarlijk onmisbaar te noemen.

HET TOEMAATJE

De échte fans, zeker diegenen die langs de folkingang zijn gekomen, mogen niet voorbijgaan aan We Shall Overcome: The Seeger Sessions ofte Springsteens eerbetoon aan folkgoeroe Pete Seeger.

VINCENT BYLOO