Luisteren brengt je verder dan spreken, heb ik al ondervonden. Vandaar dat mijn oren bijna zo groot zijn als schotelantennes, en zo centraal staan in mijn collage. Een mens leert met zijn oren, niet met zijn mond. Al willen veel mensen zelfs dát niet eens horen.

Bijna alles is collage, er wordt maar weinig nieuws gemaakt. Wat is popmuziek anders dan steeds weer dezelfde akkoorden, die eindeloos opnieuw gerangschikt worden? Zelf zat ik al te knippen en te plakken toen ik nog een kind was. Mijn ouders waren heel gastvrije mensen, we zaten altijd met z’n tienen aan tafel. Als het me te rumoerig werd, ging ik altijd naar mijn kamer om te knutselen of te lezen. Strips vooral – daaruit haalde ik de figuurtjes onderaan mijn zelfportret. Ik ben een drukke dromer, altijd al geweest. Ik droom veel en intens, en vaak over giraffes, vandaar: ‘Giraffe, Giraffe, Giraffe – Dromen is een spel, wie wakker wordt, is af.’ Ik probeer mijn dromen niet te verklaren, nee. Dat ze zo volstrekt willekeurig en absurd zijn, vind ik er net zo mooi aan. Zeker nu ‘willekeurig’ en ‘absurd’ een beetje uit de mode zijn, en alles geanalyseerd en geduid moet worden.

Ik ben geen religieus mens, ik geloof in helemaal niks. Alles is oorzaak, gevolg en toeval, van het ene komt gewoon het andere. Tijd fascineert me wel enorm, en tijdreizen en sciencefiction en zo. Daarom maakte ik van een van mijn ogen een uurwerk, en van het ander een zwart gat, waarin de tijd gevangen zit. Al mijn liedjes gaan ook over tijd, heb ik al gemerkt. Mijn personages wachten altijd op iets onbestemds, tegen beter weten in desnoods. Ze zitten in een soort bevroren tijd, ze leven in verwachting.

De wereld is om zeep, en het wordt alleen maar erger. Dat had ik al begrepen toen ik twintig was, en toen ik dertig was, wist ik het wel helemaal zeker. Maar toen dacht ik: ‘Is dat het dan? Er moet toch meer zijn in dit leven?’ Sindsdien probeer ik alleen nog maar dingen te maken waar liefde en hoop uit spreken. Waardevolle dingen met veel oog voor detail. Alles wordt zo haastig en zo liefdeloos in elkaar geflanst tegenwoordig. Daar mogen we geen genoegen mee nemen.

Collageartiest Erik de Jong alias Spinvis doet al drie platen lang hoogst ontroerende dingen met pop, chanson, hiphop, poëzie, jazz en elektronica. Op 27 augustus verschijnt zijn nieuwe plaat ‘Goochelaars en Geesten’. Hij schreef ook de soundtrack voor ‘Man Zkt. Vrouw’, nu in de zalen. www.spinvis.nl.

Opgetekend door Wouter Van Driessche

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content