Spiderhead **

Applaus voor regisseur Joseph Kosinski en zijn in gladgepolijste plaatjes gespecialiseerde, vaste cameraman Claudio Miranda. Je moet van goede huize zijn om een erg entertainende bioscoophit te puren uit een zo oudbakken idee als een sequel op de eightieshit Top Gun. Op een nieuwe film van het duo achter Top Gun: Maverick hoeft u niet te wachten: Spiderhead blinkt nu al op Netflix, maar is helaas niet zo heel veel beter dan een gemiddelde aflevering van Black Mirror. Deadpool-scenaristen Rhett Reese en Paul Wernick bewerkten een dystopisch verhaal van George Saunders, de Texaan die vijf jaar geleden de Man Booker Prize won, maar hun scenario oogt mager, hoogdravend en een tikje dwaas. De door eightiesmuziek gestuwde film tracht tegelijk een satire en een sinistere sf-thriller te zijn, maar valt vaak tussen twee stoelen. In een luxegevangenis op het soort eiland dat de schurken uit een James Bond-film als uitvalsbasis gebruiken, experimenteert een farmaceutisch genie op gedetineerden. Voor elke injectie die je tijdelijk bloedgeil (Luvactin), compleet geterroriseerd (Darkenfloxx) of buitengewoon spraakzaam (Verbaluce) maakt, heeft hij de expliciete instemming van zijn proefkonijnen nodig. Dus charmeert, dreigt en manipuleert hij er op los. Chris Hemsworth wil bewijzen dat hij meer kan dan alleen maar Thor spelen in het Marvel-universum en valt niet door de mand, maar je kan zo een handvol acteurs opsommen die dreigender zouden zijn. Een stuk beter is Miles Teller uit Top Gun: Maverick als de enige gedetineerde die onraad ruikt. Het kan ermee door, meer niet.