Een rijkelijk late aprilgrap? Vijgen na Pasen? Was het maar bij vijgen gebleven: Kinepolis serveert in enkele van zijn bioscopen sinds kort ook hamburgers en pastagerechten. Jawel, u leest het goed. Naast het reeds overdonderende aanbod aan snoep, chips, popcorn, ijsjes, sandwiches, slaatjes en méér dat de complexen nu al op supermarkten doet lijken, kun je in de zogenaamde Hot Food Corner voortaan terecht voor een snelle warme hap. Het geeft alvast een andere dimensie aan de term spaghettiwestern.
‘Een test’, noemt Kinepoliswoordvoerster Myriam Dassonville hun menu voorlopig. Al durven we er nu al een van hun kebabburgers – wat is dat trouwens? – om te verwedden dat het proefproject alras naar de andere elfendertig vestigingen wordt uitgebreid. ‘De tussentijdse resultaten zijn hoopgevend’, zei Dassonville nog – wat dus het ergste laat vermoeden. En u hebt dit blijkbaar enkel aan uzelf te danken: de bioscoopgigant wil met deze maaltijden immers inspelen op ‘een echte trend’ en ‘de uitdrukkelijke vraag van de bezoekers’.
Laat er geen twijfel over bestaan: wij hebben hier níét om gevraagd. Een kleine steekproef leert ons trouwens dat geen van onze kennissen hierom heeft gevraagd. Is het dan cynisch om te denken dat Kinepolis dit om commerciële redenen doet? Dat de gigant vorig jaar met de verkoop van drank en voeding 48,5 miljoen euro binnenhaalde – goed voor 21 procent van de totale omzet – zal er toch iets mee te maken hebben. Hen gaat het vanzelfsprekend om de service: wie na het werk een film wil meepikken, hoeft dat niet meer met een lege maag te doen.
Waarom u naar de bioscoop gaat, durven we niet meer zomaar te veronderstellen – misschien voor een opera? Ons gaat het echter nog steeds om de film. Zoals hoofdredacteur Patrick Duynslaegher het verwoordt: ‘In de cinema mag je mond enkel opengaan van verbazing.’ Slurpen, smakken en kraken behoren niet tot die wonderlijke ervaring die een biosbezoek ooit was – en neen: ondergetekende is de dertig nog niet voorbij. U wordt vriendelijk verzocht om uw gsm af te zetten, stewards komen desgewenst een babbelaar verwijderen, maar aan uw appetijt wordt niet getornd.
En dan hebben we het nog niet eens over geurhinder. Onze gevoelige neus heeft zich nog maar net – en amper – aangepast aan de walm die nacho’s verspreiden, en nu moeten we alweer wennen aan het kwalijke reukje van Italiaanse kaassaus. Plus: erg hygiënisch lijkt het ons niet. Iemand die een hamburger wíl eten in de cinema, beschikt misschien niet over de juiste lichaamscoördinatie om alle toppings binnensmonds te houden.
Een onverlaat zou ons misschien van snobisme, ja zelfs elitarisme durven te beschuldigen. Niet dus. Peter Goossens zelve mag ons bij ons volgende biosbezoek een exquis zevengangendiner komen voorschotelen, we sturen zó een steward op hem af om hem – perfecte cuisson incluis – wandelen te sturen.
Barbara De Coninck
U wordt verzocht om uw gsm af te zetten, stewards komen desgewenst een babbelaar verwijderen, maar aan uw appetijt wordt niet getornd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier