Take me out (to eat) – Van kippenharten over duivenogen tot stierenkloten: het culinaire tourdagboek van Alex Kapranos, of op restaurant met franz ferdinand.

ALEX KAPRANOS

FIG TREE, 144 p, e22,95

De films van Madonna. De schilderijen van David Bowie. De foto’s van Lou Reed. De kledinglijn van Pharell Williams. De gedichten van Jim Morrison. Het zijn stuk voor stuk gegronde redenen om niét in dubbeltalenten te geloven, maar gelukkig kan het ook anders. ‘Knuffeljunk’ Herman Brood was een begenadigd schilder. Paul McCartney maakte bijzonder geestige tekenfilms. Björk kreeg een Palm voor haar glansrol in Dancer In The Dark. John Lennon, Leonard Cohen, Bob Dylan, Nick Cave en Luc De Vos schreven hoogst lezenswaardig proza. En in zanger-gitarist Alex Kapranos van de Schotse succesgroep Franz Ferdinand schuilt zelfs een heus restaurantrecensent, te oordelen naar Sound Bites – Eating on Tour with Franz Ferdinand.

Sound Bites is een tourdagboek, maar not as we know it. Geen stoere verhalen over orgieën, cokebacchanalen, sloopwerken in hotels en andere rocksterrenhobby’s, maar een verzameling mijmeringen over het eten – en bij uitbereiding het leven – on the road. Alex Kapranos begon een en ander op te tekenen op verzoek van de Britse kwaliteitskrant The Guardian, die een aantal van zijn restaurantavonturen als column publiceerde. Maar gaandeweg begon hij voor zichzelf zijn bevindingen bij allerlei exotische gerechten uit de wereldkeuken te noteren, waarbij ‘vijfde Franz’ Andrew Knowles – de live-drummer en toetsenist – pentekeningen maakte.

‘Ik ben aan mijn derde reis rond de wereld begonnen met deze groep’, lezen we ergens. ‘Ik heb mijn tanden aan splinters gebeten op een parel in een oester in Brussel. Ik heb een bijnadoodervaring gehad toen ik in een Mexicaans klooster mol had gegeten. Ik heb proefondervindelijk vastgesteld dat ik niet in staat was om een zee-egel in te slikken, in het restaurant dat dienst deed als decor voor de samoeraislachtpartij in Kill Bill. Ik heb alligatorsaus geproefd in New Orleans, terwijl de politie traangasgranaten binnengooide om in het appartement boven ons een gijzeling op te lossen.’ Maar ook: ‘Het is tijd om nog een keer in een gewone kamer te slapen, niet in een bus of een hotel.’ En: ‘Ik heb zin om nog eens thuis te eten. Niks interessants. Gewoon hetzelfde als alle andere mensen.’

Sound Bites kan dienst doen als culinaire gids – achteraan staat een adressenlijst met restaurants van Kaapstad tot Osaka – maar is ook voer voor liefhebbers van de vlottere mijmerliteratuur. En als u ons nu wil excuseren: onze stoemp wordt koud.

Wouter Van Driessche