Sleep

Seismografen wereldwijd registreerden het meteen toen de Amerikaanse cultband Sleep onverwacht een vierde plaat lanceerde, de eerste sinds de doom/stoner-klassieker Dopesmoker (2003). Ook The Sciences biedt cultureel verantwoorde tektonische herrie. Loodzwaar maar wendbaar: dit is een plaat om perplex – sommigen zeggen: in trance – te ondergaan, terwijl je de aardplaten onder je de shuffle voelt dansen. Black Sabbath staat voor Sleep nog altijd op het hoogste schrijn, getuige het eerbewijs Giza Butler en die ‘planet Iommia’ waarop in Marijuanaut’s Theme wordt afgestevend ( Cozzmonauts’ Theme was allicht de woordgrap te veel geweest). Over die andere bron van opwekking schreef een recensent: ‘Ik hoef het niet meer te roken, ik luister naar Sleep.’ Doorgeven.