Vanaf zondag 4/9 in Telenet Play More
In een toekomst waarin Europa het idee van de staat heeft laten varen en multinationals alles overgenomen hebben, vormt Sirius Becker (Ola Rapace) met zijn clandestiene Section Zéro- eliteteam de laatste lijn van verzet. ‘Section Zéro speelt zich niet voor niets af in een heel nabije toekomst, in 2024′, zegt Hilde De Baerdemaeker, die Diane, de vrouw van Becker, speelt. Het is meteen haar haar eerste rol in een buitenlandse tv-serie.
Hoe bedoel je?
HILDE DE BAERDEMAEKER: Olivier Marchal, zelf een ex-politieagent, heeft met Section Zéro zijn extreemste angsten van zich af geschreven. Die zijn enerzijds heel herkenbaar, maar anderzijds lokten ze paniekaanvallen bij hem uit. Hij heeft met 36 Quai des Orfèvres en Braquo niet het minste IMDB-lijstje, maar in Brussel vertelde hij me met een klein hartje hoeveel zorgen hij zich maakt over de wereld waarin zijn kinderen zullen moeten opgroeien. In Section Zéro zit Europa in zak en as. Het grootste deel is een zone contaminée, een onbewoonbare, vervuilde woestenij vol straatkinderen. Daarnaast heb je gigantische metropolen van waaruit multinationals zoals Prométhée hun geflipte utopieën realiseren. Die steden zijn opgedeeld in een ville haute, waar de rijke elite afgeschermd leeft, en een ville basse, een verloederd getto waar bendes, drugs en geweld hoogtij vieren. De ville basse is een doorn in het oog van Prométhée. Dat wil namelijk nazigewijs een wereld creëren waarin de rijke übermenschen als enigen overblijven. Daarom wil het concern de politiediensten van weleer vervangen door gebrainwashte cyborgs die er zonder enig gevoel of geweten op los moorden. Sirius Becker, de heel menselijk in beeld gebrachte held, gaat daar tegenin met zijn Section Zéro. Hij en zijn team zijn tot alles bereid, ook tot extreem geweld. Zo’n wereld redden, het is geen job waar je blij van wordt.
Deel je Olivier Marchals angsten?
DE BAERDEMAEKER: Ik probeer die angst zo veel mogelijk uit te schakelen, maar hij heeft een punt. De wereld kreunt onder oorlog en vervuiling. Als we niets doen, zal de kloof tussen arm en rijk inderdaad steeds groter worden. Maar bovenal herken ik me in Oliviers zorgen om zijn kinderen, iets wat sterk in mijn personage zit. Diane is een wetenschapster die al snel door Prométhée gedwongen wordt om mee te werken aan het cyborgproject. Doet ze het niet, dan worden haar kinderen vermoord. Ze probeert haar gezin ten koste van alles te beschermen, maar voelt zich machteloos en gefrustreerd. Dat gevoel ken ik, als moeder en stiefmoeder van vier kinderen. Leg die maar eens uit waarom stoute mannen bommen gooien of met een vrachtwagen door een massa denderen. Dat is praktisch onmogelijk, laat staan dat je zulke dingen op je eentje kunt voorkomen. Mijn grootste angst en zorg is: kunnen mijn kinderen überhaupt nog gelukkig worden als de wereld zoals nu doordraait en in steeds extremere toestanden ontaardt?
SEBASTIAN ROTH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
