KLINKEN ALS DE PEST – Het is nu wel officieel: the sun ain’t gonna shine anymore. Met het aardedonkere, misantropische Bish Bosch droomt Scott Walker van een zwarte kerst.

Bish Bosch

avant-garde

4AD

Veel moppen heeft Scott Walker nooit getapt. Met The Walker Brothers maakte hij majestueuze sixtiessingles: Make It Easy on Yourself, of My Ship Is Coming In. Maar het allesoverstemmende getier van bakvissen dat hij daarmee teweegbracht, deed de verfijnde Amerikaan veeleer in elkaar krimpen. Geen schelp in de buurt of hij kroop erin. Een zelf-moordpoging, zelfs.

Op soloplaten Climate of Hunter (1984), Tilt (1995) en Drift (2006) vroren de kasseien uit de grond. Met name die laatste twee wierpen kille, avant-gardistische blikken op de condition humaine. Zwarte gaten waren het, die alle energie en concentratie uit hun directe omgeving opslokten. Wie op ‘play’ drukte, was niet langer de baas in huis.

Ook bij Bish Bosch, een compromisloze klomp uneasy listening, moet u niet denken even de krant te kunnen lezen. Uit zowat alles wat er op te horen is, blijkt een diep misprijzen voor de mens, dat door vlees en knoken bijeengehouden zwaktebod van de natuur. ‘Bish Bosch‘ is overigens slang voor half geslaagd werk.

De muzikale invulling is op zijn zachtst gezegd weer onorthodox. Niet dat Scott Walker (volgende maand 70) andermaal een dood varken als percussiemiddel laat aanrukken, zoals op Drift. Wel hoor je hoe in Tar machetes worden geslepen, of in Corps de Blah darmgas ontsnapt. Het 21 minuten opeisende SDSS 1416+13B (Zercon, a Flagpole Sitter) haalt voordeel uit eenden die door koperwerk worden versmacht. Nog het conventioneelst zijn de spijkerharde gitaren in ‘See You Don’t Bump His Head’.

Over dat alles vlijt Walker zijn bekende, boterzachte maar forse bariton, als een boetekleed. En net als schrijver James Joyce houdt hij het graag cryptisch. ‘If shit were music / Ladada, ladada / You’d be a brass band.’ O, en sommige teksten krijgen in het inlegboekje een voetnoot. Leert u nog iets bij over de oorsprong van het woord ‘barbaar’, of wie die mismaakte dwerg was die de dag van Atilla de Hun altijd weer goedmaakte.

Pretentieus? Niet meer of minder dan Lady Gaga. Deprimerend? De demonische taferelen van schilder Jeroen Bosch – yep, het is een verwijzing, de plaattitel – waren evenmin bedoeld om een polonaise op gang te trekken.

‘Alsof ik de pest meebreng’, zo heeft Walker het publieke afgrijzen voor zijn muziek eens grinnikend gekenschetst. Geen zorg: u zou resistent moeten zijn.

DOWNLOADTIP

‘See You Don’t Bump His Head’

SDSS 1416+13B (Zercon, a Flagpole Sitter)

The Day the “Conducator” Died

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content