SCHEIRE EN DE SCHEPPING

© © VRT BART MUSSCHOOT
Tine Hens
Tine Hens Journaliste voor Knack

‘Dat gebeurt er dus als mannen samen op café zitten’, dacht ik toen ik naar Scheire en de Schepping keek. Zoals het voor mannen een raadsel is waarom vrouwen een intieme band met schoenen hebben of graag met z’n tweeën naar de wc gaan, zo halen vrouwen zich van alles in het hoofd over het mysterie van mannen onder elkaar op café. Om de een of andere bizarre reden weigeren we te geloven dat ze zich echt gewoon op een barkruk hijsen, zich vol laten lopen om zich vervolgens weer leeg te laten lopen. Al dan niet met de armen over elkaars schouder langs de snelweg. Mannen die naar de essentie van die cafébijeenkomsten gevraagd wordt, doen er meestal het zwijgen toe en vrouwen zijn dan geneigd te geloven dat er allerlei diepzinnigs aan de hand is. Dat zwijgen hetzelfde is als niets te vertellen hebben, komt wel bij ons op, maar een vrouw houdt nu eenmaal van het idee dat er overal meer achter schuilt. Niet voor niets zijn het vooral vrouwen die zich aan fictie vergrijpen en yoga beoefenen.

Maar toen zag ik vijf mannen op tv de da-we-plezante-mannen-zijn-sfeer van zo’n avond op café akelig perfect imiteren. Oké, ze zaten in een ongewoon decor. Een soort humanistische bibliotheek, met een heer met pruik achter de piano. Maar er stonden wel netjes lege bokalen voor hun neus. Levensecht: ook op café lijkt een pint nooit langer dan een seconde helemaal vol. En wat deden ze daar? De schepping bespreken. Vooral de meest onnozele, stupide en precies daarom heerlijk om te weten details van die schepping. Zoals: de man die dertig jaar lang alle takken van zijn stamboom uittekende, tweeduizend mensen interviewde om zijn afkomst zo volledig mogelijk in kaart te brengen om dan van een neef te horen te krijgen: ‘Jij bent wel geadopteerd, hé.’ Of de reden waarom een eenzame boom in de woestijn zo beroemd is? ‘Omdat hij de eenzaamste boom ter wereld is’, poogde Bart De Pauw bij wijze van schuchtere grap. ‘Correct!’, joelde Lieven Scheire. En hup, de heren kregen prompt een scheut likeurbonbons in de bokalen die voor hun neus stonden.

Likeurbonbons! Dat ik daar niet eerder aan gedacht had. Mannen drinken geen bier, ze peuzelen likeurbonbons, een lekkernij die – zo bleek op het einde van de uitzending – dezelfde alcoholische meerwaarde biedt als een dozijn pinten. Zo volgden de leukigheden elkaar op in Scheire en de Schepping. Het anti-diefstal boterhammenzakje met de valse groene schimmelvlekken, de meest ontevreden man van de planeet, het hoe en waarom van het gezicht van de reanimatiepop. En er was natuurlijk de filosoof die een computerspel voor varkens ontwikkelde, zodat binnenkort mens en varken elkaars verveling kunnen verdrijven. Scheire en de Schepping is plezant, leutig, geinig. Ik begon te begrijpen wat mannen telkens weer naar dat café drijft. Maar toch, dacht ik, moet er meer zijn. Want waarom mogen wij nooit mee? Over de schepping en scheppen, hebben wij heel wat te vertellen. Te veel, misschien.

Zondag, 20.30 – één

Meer bedenkingen op www.knackfocus.be/testbeeld

TINE HENS

‘EEN AKELIG PERFECTE IMITATIE VAN DE ‘DA-WE-PLEZANTE-MANNEN-ZIJN-SFEER’ OP CAFÉ’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content