Sander Pleij

1 In de tijd van de stomme film was een ‘explicador’ iemand die tijdens de voorstelling uitlegde wat er op het scherm te zien was. Hebben wij vandaag maatschappelijke en culturele explicadors nodig?

Sander Pleij: Wel honderdduizend. We moeten allemaal constant bezig zijn met onderzoek doen naar wat de mens is. Dat moeten we niet overlaten aan mannetjes achter computers, maar in handen geven van schrijvers, kunstenaars en denkers. Zo kunnen we richting geven aan die mannetjes. Maar we mogen ons daarbij natuurlijk niet afkeren van de techniek. Zo experimenteert Avinash Changa op een heel ongewone manier met VR-brillen. In plaats van er je een achtbaanervaring mee voor te schotelen gebruikt Changa ze om te onderzoeken wat empathie is en hoe we die kunnen ontwikkelen. Op die manieer moeten we nadenken over deze ontwikkelingen, en niet zoals de techindustrie, die maar in een ding geïnteresseerd is: mensen prikkels geven opdat ze hun beurs opentrekken.

2 We hebben dus nood aan een nieuw dadaïsme dat een beetje keet schopt?

Pleij: Het dadaïsme wilde meer dan zomaar wat keet schoppen. Het wilde de burgerlijke logica tot in het absurde doortrekken, tot die in elkaar zou storten en vervangen kon worden door iets nieuws. Er zat dus ook iets constructiefs in. Vandaag is de situatie natuurlijk anders dan een eeuw geleden. Ik wil geen nieuwe ideologie aandragen, maar de mensen die mijn boek lezen, laten voelen wat menselijke creativiteit is en hen doen inzien dat de mens meer is dan een computeralgoritme. Ik wil de wereld echt ertoe aanzetten om vanuit de cultuur over de toekomst te gaan nadenken. Dit is het moment dat de denkers, de dromers en de creatievelingen in actie moeten komen.

3 Het manifest van S lijkt soms een beetje een afrekening met zijn vader. Jouw eigen vader is de bekende historicus Herman Pleij. Woog die vaderlijke druk op je schouders tijdens het schrijven?

Pleij: Mijn vader is voor mij nooit die bekende historicus geweest die hij voor de buitenwereld was. Hij was gewoon de man met wie ik iedere dag aan tafel zat en die me daarna naar bed stuurde. Wel van invloed was dat ik opgroeide in een huis met duizenden boeken. Ik zat altijd door die boeken te grazen en was een beetje als S, die het gelukkigst is als vrij onderzoeker en gewoon alles wil weten. Ik vind ook dat wij allemaal zo’n onderzoekers moeten zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content