De Gentse Culture Club trapt zaterdag zijn nieuwe feestseizoen af. Bezieler Rudy Victor Ackaert over de platen en films van zijn leven. ‘Drum & bass is rotherrie.’

* Voor welke films blijf je voor de buis plakken?

Paris, Texas staat hoog in mijn favorietenlijstje. Romantisch, triest en desolaat tegelijk, en wat een soundtrack! Een aristocratisch kostuumdrama à la Wuthering Heights, Emma en Les Liaisons Dangereuses vind ik ook fantastisch. Al gaan Amerikaanse blockbusters genre American Gigolo en An Officer and a Gentleman er zeker ook in.

* Heb je fetisjacteurs?

Patrick Dewaere, omdat niemand beter een loser kon vertolken dan hij. Les Valseuses, een film waarin hij meespeelt, was voor mij een openbaring. Philippe Noiret was ook een geniale acteur. Kijk maar eens naar Coup de torchon. Qua vrouwen heeft Kristin Scott Thomas een streepje bij mij voor. En niet te vergeten Jeremy Irons, vooral geweldig in de serie Brideshead Revisited.

* Zijn er nog feuilletons die je op de voet volgt?

Heel de hype rond Lost, Prison Break, The Sopranos en Sex & The City is compleet aan mij voorbijgegaan. Ik heb geen tijd om die series te volgen. En de dvd-boxen kopen is al helemaal geen optie. Als ik al eens een serie meepik, is het iets Temptation Island-achtigs. Zalig hersenloos vertier.

* Wie zou je boeken als trouwfeest-DJ?

Iemand die geen grenzen trekt tussen ‘foute’ en ‘goede’ muziek. Uit de Culture Clubstal komt Hermanos Inglesos daarvoor het meest in aanmerking. Al zouden ze, vrees ik, tekortschieten in het genre slows. Maar daar zorgt TLP dan wel voor.

* Met welke tegelplakker kunnen we jou een plezier doen?

First Time Ever I Saw Your Face, niet in de versie van Johnny Cash maar in die van Roberta Flack. Of een ballad van Nina Simone of Otis Redding.

* Is er een muziekgenre waar je van braakt?

Drum & Bass. Vreselijke rotherrie vind ik dat, ik heb nooit gesnapt wat mensen daarin horen. En het soort van intelligent techno dat op het Warplabel verschijnt: arty farty moeilijkdoenerij vind ik dat, muziek voor te slimme mensen.

* Naar welke platen grijp je dan wél?

Laatst heb ik een verzamel-cd van The Supremes in midprice gekocht en een compilatie van Almodóvar cadeau gekregen. En Nouvelle Vague presents New Wave, met covers van seventiesklassiekers. Ik koop of draai niet veel dansmuziek, behalve dan The Knife omdat daar wat melancholie in zit. Thuis zet ik vaak Adamo, Brel, Gainsbourg of Feist op. Maar evengoed een streepje opera of Velvet Underground.

* Pik je nog wel eens een concert mee?

Ik heb CocoRosie en Gonzales onlangs live gezien. En ik ben wel speciaal naar Werchter gereden voor Kraftwerk: vlak voor hun concert toegekomen en direct erna weer naar huis. Festivals doe ik eigenlijk al 15 jaar niet meer. Ik kom uit de Rock Torhoutgeneratie met Simple Minds, U2 en Talking Heads. Ik ben twee jaar geleden wel nog naar U2 gaan kijken in Brussel, maar ik vond het concert maar niks.

* Ben je een kunstliefhebber?

Vooral fotografie interesseert me. De latent trieste vrouwenportretten van Erwin Olaf en de creepy kinderfoto’s van Loretta Lux vind ik heel goed. Kunst mag voor mij niet vergezocht zijn. Jan Hoet zal het niet graag horen, maar Joseph Beuys vind ik ongelooflijk overroepen. Geef mij dan maar de Britse graffitikunstenaar Banksy. Hij combineerde een ‘prehistorische’ man-volgt-bizon-tekening met een dame die haar winkelkar achternaholt. Simpel en geniaal.

Culture Club viert zijn ‘Opening Night’op zaterdag 15 september met o.m. The Subs. www.cultureclub.be

Thijs Demeulemeester

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content