Roger Daltrey

Een soloplaat van de zanger van The Who, daar zijn er niet zo veel van. Dus benadert men As Long As I Have You eerst met beleefde aandacht, plichtmatig bijna. Maar kijk: los van Daltreys leeftijd (vierenzeventig) of status (rockgod) mag As Long As I HaveYou een degelijke, dynamische en bezield gearrangeerde plaat heten, uiteraard gezongen met een kracht die ooit voor Olympusbewoners was weggelegd. Op papier lijkt het riskant om songs van Parliament, Joe Tex, Stevie Wonder en Nick Cave – in wiens Into My Arms Daltrey inderdaad anoniem opgaat – aan elkaar te rijgen. Toch jongleert de veteraan met vonken en vuur, in een arena van traditionele soul, rock en r&b. Twee sterke originals – het Van Morrison-achtige Certified Rose en het beklijvende Always Heading Home – bevestigen: aanrader.