ROBIN VERHEYEN

Je kunt discussiëren over het jazzgehalte van de New Wave of Belgian Jazz. Je kunt ook het nieuwe album van saxofonist Robin Verheyen opzetten en besluiten: de speeltijd is voorbij, kiddo’s. Met Marc Copland aan de piano, Drew Gress op bas en Billy Hart aan de drums levert Verheyen – ronduit schitterend op sopraan – een compromisloze straight-jazzplaat af die niet op het ECM-label had misstaan. Het is een opvallend ingetogen album geworden: de onrust die Verheyens spel vroeger typeerde, lijkt bedwongen. Het dreigende Jabali’s Way en het sluwe Operator (het zou perfect bij TaxiWars gedijen) geven de zaak extra punch, maar deze band floreert nog het best bij een nachtelijke hartslag. Mis dit niet live – en neem extra bloemen mee voor grootmeester Billy Hart.