Razzia

Abdellah is een schoolmeester uit de Atlas die anno 1982 lesgeeft in het Berbers en zich verzet tegen de islamisering, tot ongenoegen van het ministerie. Selima is een jonge vrouw uit Casablanca die anno 2015 danst, drinkt, rookt en vrijt, tot ongenoegen van veel buitenstaanders. Het zijn twee van de vijf vrijgevochten hoofdpersonages die in dit kaleidoscopische mozaïek van Marokko toen en nu de revue passeren, en waarmee de Frans-Marokkaanse regisseur Nabil Ayouch een ‘razzia’ pleegt op de conservatieve machthebbers. Met zijn mix van hete hangijzers als feminisme, religieus fanatisme en antisemitisme heeft Ayouch’ zesde langspeler allerminst gebrek aan relevantie. Alleen legt de maker van prima films als Les chevaux de Dieu (over straatjongens die tot jihadi worden gedrild) en Much Loved (een in Marokko verboden film over moslimaprostituees) het er dit keer te dik op, en krijg je de boodschap – onrecht en discriminatie zijn van alle tijden en vallen met geen ideologie of religie te vergoelijken – opgelepeld met sentimentele muziek en montagestukjes, wat knipogen richting de überklassieker Casablanca en personages die, ondanks hun nobele inborst, flirten met de karikatuur. Een tien voor moed en ambitie, een vijf voor de doorwrochte en demonstratieve uitvoering.