Rabot

Waren de drie iconische woontorens in het Rabot een moderne variant op de middelleeuwse vergeetput? Het is een van de vele vragen die op de maag liggen na deze naar de Gentse volkswijk genoemde bioscoopdocumentaire. Veel mensen kwijnden er weg. Sommigen razendsnel, anderen langzaam maar zeker. Regisseur Christina Vandekerckhove was niet uit op een proces maar op een portret op een uniek moment: vlak voor de sloopkogel de sociale woonblokken met de grond gelijkmaakte omdat er na amper veertig jaar al geen redden meer aan was. Ze botste er op schrijnende eenzaamheid, armoede, wanhoop, onverschilligheid en racisme, maar bleef kalm. De beelden en de verhalen van de bewoners spreken voor zich. De fraaie stilering, rigide mise-en-scène, strenge cameravoering en uitgekiende montage zorgen voor een afstandelijke, respectvolle sfeer, waardoor Rabot pas écht raak treft.