katja Retsin presenteert vanaf zaterdag samen met Herman Van Molle de derde Jaargang van de quiz ‘Een jaar gratis’. (vanaf 6/3, elke zaterdag – 20.40 TV1)

DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1 Hoe verklaar jij het succes van de afgelopen reeksen?

De belangrijkste troef is dat zestien kandidaten opgevoerd worden uit alle lagen van de bevolking: iedereen kan zich dus in principe met iemand vereenzelvigen. Eén Jaar Gratis is ook vooral bedoeld om je zaterdagavond op te fleuren. De programma’s op dat uur moeten gezellig zijn voor de gezinnen die dan thuisblijven.

2 De quiz is bijna ‘Spel Zonder Grenzen’, als de deelnemers van vakje naar vakje moeten springen. En dat was dáár al ergerlijk. Nooit eraan gedacht dat te veranderen?

Sommige kijkers werden in het begin afgeschrikt door het concept, ook omdat er geen evidente vragen worden gesteld. Maar als je je de moeite troost om één aflevering te bekijken, raak je vanzelf meegesleept: de verslaving treedt al na een paar afleveringen in.

3 De winnaar krijgt één jaar lang de wedde van de meest verdienende kandidaat. Studies zeggen nochtans dat het inkomen van de Belg het laatste taboe is.

Dat is inderdaad een vrij delicaat punt. Een van mijn taken is te pogen daar achter te komen. Ik pols af en toe bij de kandidaten, en je merkt algauw dat jongere deelnemers met merkelijk minder schroom spreken over hun financiële positie. Bij de studenten zie je dan weer dat ze minder notie hebben van geldzaken.

4 Het format raakte niet eens door de eerste selectie van de Gouden Roos in Montreux. Teleurgesteld?

Dat wist ik niet eens! Erg jammer. Ik kan natuurlijk moeilijk oordelen, want ik zit er middenin, hè. Ik kan enkel zeggen dat ik

mijn naam heel graag verbind aan Eén Jaar Gratis: het is de minst conventionele quiz die ik ken. We trekken bijvoorbeeld eerst op kennismakingsweekend met alle kandidaten, en de quiz besteedt evenveel aandacht aan het kennisaspect als aan het menselijke.

5 Je voert intieme gesprekken met de afvallers: leg je jezelf beperkingen op? Iemand zien huilen, om een spelletje nota bene, is toch vrij gênant?

Ja! Ontgoocheling kan wel, maar als een afvaller huilt, knippen we dat eruit. Het is niet de bedoeling dat iemand zielsverdrietig vertrekt. Wat mij echter opviel, is dat een pak kandidaten eerder met een straffe oneliner komt aanzetten.

6 Als de zomer nadert, verdwijnen de goede programma’s, zei je ooit. Erg kras om dat van een tv-figuur te moeten horen.

Dat is toch normaal: mensen kijken veel minder tv als de zon schijnt. Ik ben zelf ook geen uitzondering, hoewel ik behoorlijk televisieverslaafd ben. (lacht) Ik kijk overál naar. Het is zelfs zo erg dat ik mijn televisie gewoon mééneem naar buiten in de zomer.

7 Je hebt een comedy-verleden. Wil je daar nog iets mee aanvangen? Zo moeilijk is het niet om Geert Hoste te overtroeven.

Dat durf ik niet te beweren. Sketches doen vond ik wel altijd leuk: vroeger bracht ik vooral parodieën op bestaande publiciteitsspotjes. Maar stand up comedy lijkt me zo moeilijk. Je moet daar ook heel sterk voor in je schoenen staan en ik ben niet het type dat zich overal moét laten opmerken.

8 Ik liet me vertellen dat je een kookprogramma ook wel ziet zitten.

Ik kook heel graag, maar ik ben bang dat ik met een erg eigenzinnig kookprogramma op de proppen zou komen. Vaak zijn die nogal afgelikt: geen druppel wordt gemorst in de keuken en alles wordt met precisie afgewogen. Het ziet er wel lekker uit, maar de lol is er een beetje af. In een keuken mag het niet nauw steken.

9 Over morsig gesproken: wist je trouwens dat als je jouw naam intikt op de zoekmachines op internet, je vooral Italiaanse, Franse en Duitse pornosites vindt?

Serieus? (lacht) Ik vraag me echt af hoe die bij mijn naam komen. Het kan niet natuurlijk: ik heb nog nooit naakt geposeerd. Eigenlijk vind ik het wel erg, dat ze mijn naam gebruiken – van Herman Van Molle vind je bijvoorbeeld nooit zulke prentjes. Hoewel ik me toch iets kan voorstellen met een vissershoedje in een Zweedse rivier. (lacht)

10 Dat komt er natuurlijk van als je in interviews laat vallen dat ‘de kijker recht heeft op je’. Is dat geen riskante uitspraak?

Dat heeft meer te maken met mijn werk als omroepster: ik vind het maar normaal dat ik ook mijn best doe als ik me minder goed voel. Zelfs ziek zijn, mag me niet tegenhouden om in de studio mijn aankondigingen voor te bereiden: op de een of andere manier vind ik dat ik het de kijker verschuldigd ben om telkens een puike prestatie te leveren. l

Gunter Van Assche

‘IK BEN behoorlijk televisieverslaafd. Het is zelfs zo erg dat ik mijn tv in de zomer gewoon meeneem naar buiten.’