Jo Van Damme kruipt vanaf deze week in de huid van quiz-godfather Herman Van Molle, als presentator van ‘Per Seconde Wijzer’ (vanaf 4/12, elke donderdag – 21.45 Canvas).

1 De quiz zou het meest onderschatte tv-genre zijn. Had jij je het ook makkelijker voorgesteld?

Ik moet bekennen van wel: er kruipt toch verrassend veel voorbereiding in. En concentratie! Je moet de hele tijd gefocust blijven. Ik heb dat behoorlijk onderschat: het lijkt dan ook poepsimpel als je Van Molle ziet presenteren, met die vanzelfsprekende bonhomie van hem.

2 Een écht goede quiz zou ook een tikkeltje drama moeten opleveren.

Dat is bij mij tot nu nog niet het geval geweest, hoewel het in een proefopname wél gebeurde: een kandidaat raakte tot aan de laatste vraag – op zich al een prestatie. Het lukte hem zelfs om alle vragen correct te beantwoorden, maar hij vergat ‘stop’ te roepen voor het einde van de tijd. Dan merk je al dat het voor die mannen menens is.

3 Zeg wel: in het begin maakte Herman Van Molle soms eens een grapje, totdat een kandidaat hem ooit toesnauwde: Hou toch je mond! Stel gewoon vragen!

Ik moet vanzelfsprekend ook niet de paljas uithangen, maar in de cursieve inleidinkjes mag er wel een grapje kruipen, meen ik. Maar tijdens de quiz is het wél bittere ernst: ieder woord is netjes en met precisie afgewogen, omdat het bepalend kan zijn voor de kandidaten. Dan wordt het serieus.

4 In ‘Onder Vrienden’, je column voor ‘De Standaard’, schiet je met grove korrel op mensen die je schijnbaar goed kent. Hoe gerust stap je telkens in je wagen?

Zo scherp kom ik toch niet uit de hoek? En bovendien zijn mijn intenties nooit kwaad: het heet Onder Vrienden! Sommigen ken ik persoonlijk, maar ik raak ook nooit té dik bevriend met mensen uit die wereld. En ik gebruik nooit iets uit een privé-gesprek of hun privé-leven. Als ik lach met Yves Letermes vrouw (Leterme sprak in ‘TerZake’ schande van de column, gva), heb ik ook maar mijn inspiratie gehaald uit wat zij zelf in de boekskes vertelde.

5 Het decor van ‘De Rechtvaardige Rechters’ werd net voor de verkiezingen gebruikt door het CD&V om ‘midden de mensen te staan’.

En dan is Yves Leterme nog niet content. Met dat decor was ik zelf eigenlijk niet eens zo tevreden. Ik had eerder gekozen voor een stedelijker omgeving dan Gooik, het middelpunt van nergens. Een universiteitsstad bij voorkeur, waar jongere mensen niet wegblijven.

6 Over decor gesproken: wat vind je van ‘De Tekstbaronnen’ als opvolger van ‘De Rechtvaardige Rechters’?

Dat programma kampt met hetzelfde probleem als De Rechters: dat de show vroeger zogenaamd béter was op de radio. Dat beweerden dezelfden die ons op de radio eerder verguisden: de ploeg waarmee ik toen werkte, werd ‘van tweede garnituur’ genoemd. (Droog:) Maar ik geef formeel toe: vroeger was ik beter.

7 Maar de respons valt wel mee?

Sinds begin dit jaar is De Rechters nooit onder 300.000 kijkers gegaan – een kijkcijferkanon in Canvastermen. En er zit weer een nieuwe serie in januari aan te komen. Ik denk ook niet dat we zullen raken aan dezelfde vertrouwde formule.

8 Je haalde in een van je columns ook fel uit naar Tom Lanoye met zijn theaterstuk ‘Veldslag voor een Man Alleen’. Wat is volgens jou dan wel een goed theaterstuk anno 2003?

Ik was vooral ontgoocheld. Ik ken Tom al lang en ik zie hem in de val trappen van de artiest die zo graag erg serieus genomen wil worden en onsterfelijkheid nastreeft. Maar ik ben niet de ideale persoon om die vraag te beantwoorden. Ik kan moeilijk lang stil blijven zitten en theaterstukken vind ik eerlijk gezegd iets te vaak vervelend. Inclusief de mijne.

9 Was daarom ‘De Laatste Hongerkunstenaar’ je laatste theatertekst voor Bob De Moor? ‘In schoonheid afscheid nemen’, stond in een begeleidende tekst voor dat stuk.

(Verbaasd:) Dat is het eerste dat ik daarvan hoor! Integendeel: volgende zomer werken we opnieuw samen. Er is een groot wederzijds respect tussen ons; ik ben erg dankbaar voor de kans die Bob me gaf: van columnist naar theaterschrijver gaan is als van sprint naar marathon. En bovendien krijg ik ook geen ovaties voor mijn teksten als columnist.

10 Tot slot: wat zijn voor jou de beste Belgische songs aller tijden?

Ik heb die 100 op 1-lijst op Radio 1 eens ingekeken en, man, wat een slappe liedjes zaten daarbij zeg! Voor mij staat Lieve Kleine Piranha op 1 omdat ik Luk De Vos een groot filosoof vind, Toots Thielemans met Bluesette krijgt een tweede plaats. Duizend Soldaten van Willem Vermandere mag op 3, omdat hij wars van elke mode knappe liedjes maakt. En verder: Tele-Romeo van K3 en Bananen van Jean Blaute. Gewoon: omdat ze me vrolijk maken. l

door GUNTER VAN ASSCHE