TV KIJKEN DOET HIJ WEGENS TIJDSGEBREK NOOIT, MAAR EEN PROGRAMMA PRESENTEREN KAN ER WéL NOG BIJ: acteur Huub Stapel (51) is vanaf 14 oktober te zien in ‘De Saga Van Oberon’ (vrijdag 14/10 – 21.15 Eén)

DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1 Wat is de opzet van ‘De Saga Van Oberon’?

Het is een spelprogramma, een docusoap én een geschiedenisles. ‘Oberon’ speelt zich af in het middeleeuwse decor van een Pools dorpje. Acht Nederlanders en evenveel Vlamingen willen troonopvolger worden van de gesneuvelde vorst Darius van Oberon. Sommige deelnemers leven in grote weelde, terwijl anderen tussen het vuil op de grond hun eigen kostje bijeen moeten scharrelen. Om de kroon te bemachtigen, moeten ze proeven, opdrachten en een heus duel overleven.

2 Jij kruipt in de huid van raadsheer Zebardyn. Wat heeft die in de pap te brokken?

Mijn werk bestaat er voornamelijk in om te luisteren, maar af en toe moet ik ook ingrijpen in het spel. Dit was echt iets nieuws voor me. Ik heb geen tijd om TV te kijken, dus kende ik reality soaps zoals Expeditie Robinson niet.

3 Waarom werd jij precies gevraagd?

Eigenlijk wilden ze Rutger Hauer, maar die konden ze niet betalen (lacht). Dat kwam ik stiekem te weten. Het prestigieuze karakter van het programma overhaalde me, maar het betaalde ook heel goed. Hoeveel? Nou, ik ben een luxepaardje en ik heb alvast niets te klagen, in tegenstelling tot de kandidaten! Hun fysieke proeven deden me soms huiveren.

4 Je zegt dan ook dat je geen held bent: ‘Ik aanvaard fysieke rollen, omdat ik nooit nadenk’. Had je jezelf ooit durven inschrijven?

Néé, ik mag er niet eens aan dénken. De kandidaten moesten bijvoorbeeld draaien in een waterrad om voorwerpen boven te halen. Ik vond dat op het randje van wat door de beugel kon.

5 Polen kent zware armoede. Zagen ze jullie graag komen, met een peperdure onderneming en spelletjes?

Ze ontvingen ons niet bepaald met open armen. We speelden arme boeren, terwijl zij écht moeten rondkomen met een appel en een ei. Ik ben zelf ook van boerenkomaf, maar ik herinner me leukere taferelen uit mijn jeugd. Het ging er bij ons ook veel vrijer aan toe.

6 Voor velen is dat de reden om acteur te worden: de vrijheid uit je jeugd verlengen.

Het was mijn vader die aan de basis van mijn acteercarrière lag. Hij leerde me met een open blik naar de wereld te kijken – hij rookte zelfs hasj met ons (lacht). Hij is al dertig jaar geleden gestorven, maar tot op het einde bleef hij nieuwsgierig – dat heb ik van hem.

7 Je zei onlangs dat je een goede presentator bent en dat ook wil bewijzen. Echt bescheiden klinkt zoiets natuurlijk niet.

(lacht:) Ik ben eigenwijs genoeg om te vinden dat ik wel iets kan. Vroeger had ik me bezorgd afgevraagd of ik zo’n miljoenenproject als ‘Oberon’ wel kon waarmaken, maar die twijfel is voorbij.

8 Je stond ooit geboekt als huurmoordenaar Ledda in ‘De Zaak Alzheimer’. Sloeg je jezelf voor het hoofd toen hij aan de haal ging met de hoofdrol?

Toen ik tien jaar geleden nog in de running was, kregen ze dat filmproject tot mijn stomme verbazing niet rond. Terwijl iedereen wist hoe verdomd goed die film zou worden! Uit pure woede heb ik Alzheimer nog steeds niet bekeken.

9 Je kreeg het wel te kwaad toen ‘Zwartboek’ van Paul Verhoeven aan je neus voorbijging.

Daar ben ik één dag ziek van geweest, for sentimental reasons. Ik had nog geen letter van het script gelezen, maar de film wekte mijn interesse. Natuurlijk omdat het de duurste Nederlandse film ooit was, maar evengoed omdat het plan al lang leefde om eens met Paul te werken.

10 Ieder karakter dat je speelt, zou een uitvergroting van jezelf zijn. Geldt dat dan ook voor zo’n Boer Mees, een ranzige godsdienstgek?

Boer Mees uit Verder Dan De Maan staat mijlenver van me. Ik ben atheïst, en heb moeite met mensen die in iets anders geloven dan zichzelf. Religie leidt alleen tot narigheid. Ik verdenk die vieze oude mannen ervan dat ze in de synode aan elkaars pik trekken, terwijl ze vertellen hoe wij met elkaar moeten omgaan. Dan weet je toch gelijk dat er geen God bestaat? l

Gunter Van Assche

‘eigenlijk wilden ze rutger hauer, maar die konden ze niet betalen.