DE BELPOP WORDT VEREEUWIGD IN TIEN VERZAMELCD’S (ééN PER JAAR, VAN 1980 TOT 1989) DIE VERSCHIJNEN ONDER DE NOEMER ‘BEL80’. NET ZOALS STUDIO BRUSSEL (BEL80, ELKE ZO VANAF 10/7) ZETTEN WIJ ELKE WEEK EEN MARKANT FIGUUR VAN TOEN IN DE KIJKER. DEZE WEEK: EX-WOLF BANES-FRONTMAN WIMMEKE PUNK.

PROGRAMMA VAN 30 JULI tot 5 AUGUSTUS

1 Laat de naam The Wolf Banes vallen, en een beetje muziekliefhebber lalt spontaan het refrein van ‘When The Bottle Runs Dry’. Trots of ergernis?

Trots, toch wel. Ik heb wel eens gezucht bij de gedachte dat ik die song m’n hele leven lang zou moeten blijven spelen. Tot Paul Despiegelaere ( ex-Machines en producer van De Mens en X!nk; nvdr.) me erop wees dat dat helemaal niet zo erg is en ik blij mocht zijn dat ik zo’n nummer héb.

2 Op jullie eerste EP ‘Now Listen, Honey!’ uit 1986 stonden nummers als ‘(Shit I Love) Barbara Carrera’ en ‘Tits For Breakfast’. Zijn dat songs waar je nog achter staat?

Achter Barbara Carrera wel, ja. De rest van die EP beschouw ik als een jeugdzonde. Waarschijnlijk had ik die uitdrukking ‘ tits for breakfast‘ in een of andere film opgevangen. Puberaal als ik was, moet ik gedacht hebben: daar zit een nummer in. Ik ben zo’n mens die constant in songtitels denkt.

3 Na ‘When The Bottle Runs Dry’ schoof EMI jullie een contract onder de neus, maar die deal heeft nooit gebracht wat ervan verwacht werd. Hoe verklaar je dat?

In die periode tekende EMI véél Belgische groepen. Maar in tegenstelling tot The Radios, Soulsister en Clouseau brachten wij geen popmuziek voor een publiek van 7 tot 77.

4 Op de 11 juli-viering op de Grote Markt in Brussel prijkte je naast Vlaamse sterren als Dana Winner, Will Tura en Bobbejaan Schoepen. Viel je van je stoel toen de organisatoren je belden?

Eigenlijk heb ik dat aan BJ Scott en Willy Willy te danken. Ze waren gevraagd om The Dock Of The Bay van Otis Redding te brengen. Omdat de viering rond het thema ‘zee’ draaide en When The Bottle Runs Dry een echt zeemanslied is, suggereerden ze mij óók te vragen. Ik vond het best grappig.

5 Hoe was het om nog eens op een groot podium voor veel volk te spelen?

Geestig, al verschilt dat gevoel niet zo erg van dat bij een caféoptreden. Voor mij is een podium een podium. Vergeet niet dat ik altijd live ben blijven spelen. Groepen genoeg: The Old Bastards, White Light White Heat, De Prendergasten, waarin ik me voor het eerst aan het Nederlands waag…

6 Wimmeke Punk in het AN?

Eerst had ik schrik van m’n uitspraak, maar als je onze pas opgenomen cd hoort, zou je zweren dat ik dictielessen heb genomen. Niet dus.

7 Frank Vander linden vertelde me onlangs dat hij het enorm apprecieert dat je, ondanks de magere jaren, niet verbitterd bent en nooit afgeeft op de jonge generatie.

Is dat niet normaal? Als ik tot in den treure was blijven doorgaan met The Wolf Banes, dán zou ik verbitterd zijn geraakt. Omdat ik voelde dat het bergaf ging met die groep vond ik het wijselijk om te stoppen. Ik heb nog geen moment spijt gehad van die beslissing. En wat die jonge generatie betreft, ik ben fan van Admiral Freebee en Triggerfinger.

8 Wat heeft de huidige lichting dat hun Belpop-collega’s uit de jaren ’80 misten?

Het verbaast mij dat de groepen van tegenwoordig van meet af aan écht goed zijn. Wij leerden destijds met vallen en opstaan. Ik ben na 20 jaar nog altijd een even slechte gitarist.

9 Toen Eva De Roovere in CC Geel een Eva & Friends-avond mocht samenstellen, nodigde ze jou uit. Eerlijk: ik zou jullie nooit met elkaar associëren. Wat is de connectie?

Eva is m’n nichtje. Vroeger woonden wij naast mijn tante. Als die ’s avonds het huis uit moest, ging ik op de kleine Eva letten en intussen pintjes uit de ijskast stelen. ( lacht)

10 Ben je nog gelukkig met je roepnaam Wimmeke Punk?

Op een gegeven moment – toen ik dacht dat ik volwassen was geworden – wilde ik er van af, maar iedereen blíjft me zo noemen. Ik heb er dus mee moeten leren leven. l

DOOR PETER VAN DYCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content