Preoccupations

Postpunkbands grijpen werktuiglijk naar zwarte tinten, maar om er steeds ook iets buitengewoons mee aanvangen, ho maar. Het Canadese Preoccupations heeft zijn verdoemde wereldbeeld niet altijd in even boeiende schakeringen op het canvas gekregen. Maar door zich consequent tussen ijzige new wave en kletterend experiment op te houden onderscheidt de groep zich wel van het pak, al van toen ze nog Viet Cong heette. Arrangements is bleek maar meeslepend. Zo fatalistisch als zanger-bassist Matt Flegel zich opstelt – ‘everything tastes like the bitter end’ – zo kronkelend en weerspannig manifesteert zich daarrond de proggy postpunk, als een beest in de val dat zich niet met zijn lot wil verzoenen.