PREMIUM RUSH ***

JOSEPH GORDON-LEVITT heet in PREMIUM RUSH niet toevallig Wilee. Meep meep!

Vrijdag 13/3, 20.35 – 2BE. David Koepp, VS 2012

‘Een van de beste mainstreamfilms van het jaar’, schreef de gerenommeerde Amerikaanse filmhistoricus David Bordwell toen Premium Rush, een soort Speed op de fiets, in de bioscoop verscheen. En Bordwell verkocht en passant The Dark Knight Rises, het kassucces van dat jaar, nog een dreun: ‘het verhaal van Premium Rush houdt je intelligenter in de greep dan Nolans blockbuster.’ Bordwells enthousiasme is te begrijpen: het ritme van deze achtervolgingsthriller over hippe New Yorkse fietskoeriers stokt nooit, en de film is even gebald als een song van de Ramones.

Het race-tegen-de-klokverhaal is simpel: een fietskoerier (Joseph Gordon-Levitt) heeft anderhalf uur de tijd om een envelop die hij in uptown Manhattan opgepikt heeft in Chinatown af te leveren. Eén probleem: een corrupte cop (Take Shelter-doemprofeet Michael Shannon) wil die mysterieuze brief ook zo snel mogelijk in zijn bezit hebben. Doe daar nog een romantische subplot (over een vrouwelijke collega-biker), een haantjesstrijd met een rivaal, een rist flashbacks en een flinke dosis adrenaline bij, en je krijgt dit pretentieloze kat-en-muisspel van David Koepp.

Dat het hoofdpersonage Wilee heet, een knipoog naar Wile E. Coyote, de niet altijd even snuggere prairiewolf die vergeefs op Road Runner jaagt, is geen toeval: ook waaghals Gordon-Levitt -zijn fixed-gear bike heeft geen remmen – moet voortdurend uitwijken voor allerlei hindernissen, zoals agressieve chauffeurs en portieren die plots openvliegen. Of hij moet slalommen tussen geparkeerde leveranciers en voetgangers die zich van geen kwaad bewust zijn. Wilee zelf gedraagt zich overigens als een anarchistische wegpiraat die alle verkeersregels aan zijn laars lapt.

Plot en karakterontwikkelingen balanceren tussen absurd en minimaal, maar Koepp, een van de best betaalde Hollywoodscenaristen – met blockbusters als Jurassic Park, Mission: Impossible en War of the Worlds op zijn conto – houdt het altijd rusteloos en beknopt, alsof hij de kordate B-film van de bodem van de filmgeschiedenis vist. En dan is er nog de visuele rush. Zo gebruikt Koepp navigatiesysteemachtige 3D-grafieken om Wilees route uit te beelden of visualiseert hij in stopmotionstijl de gedachten van de kamikazecowboy op pedalen als die op gevaarlijke verkeerssituaties probeert te anticiperen. Over de inhoudelijke kwaliteit van Premium Rush valt te discussiëren, maar de kinetische energie die de film blijft voortstuwen, is onwaarschijnlijk.

LUC JORIS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content