Pleasure

‘Business or pleasure?’ vraagt de douanebeambte aan de negentienjarige Bella wanneer ze vanuit Zweden in Los Angeles arriveert met de blonde ambitie om het te maken als pornoster. ‘Pleasure’, antwoordt ze met schuldig genoegen, al lijkt het toch vooral ‘business’ te zijn in de adult industry, een orgasmefabriek waar jaloezie en misogynie niet de enige soa’s zijn en ook de concurrentie keihard is. Ninja Thyberg dompelt zich voor haar vranke debuutfilm volledig onder in de porno, wat haar portret bij momenten een rauwe, documentaire feel geeft. Bovendien doet ze dat zonder te moraliseren of te objectiveren, waardoor Bella’s belevenissen tussen de blote borsten, billen en stijve penissen des te authentieker aanvoelen. Alsof je full frontal en zonder glijmiddel in het milieu gedropt wordt. Het zorgt ervoor dat Pleasure iets van een bevlekt coming-of-agesprookje achter de schermen heeft, met een prikkelende Sofia Kappel in haar eerste rol als wannabe-pornoprinses die almaar meer verstrengeld raakt in een triootje met jeugdige naïviteit en ijzig opportunisme. Geen grootse cinema en narratief nogal simpeltjes, maar vol overgave gedaan, conform het betere beukwerk.