Peter Middendorp
1 Je vorige roman Vertrouwd voordelig was heel autobiografisch, over opgroeien in een winkelstraat in Emmen. Waarom heb je nu voor het platteland gekozen?
Peter Middendorp: Het is nog maar de vraag welk boek het meest autobiografisch is. Deze roman is immers gebaseerd op het eerste journalistieke stuk dat ik maakte, een reportage over het Friese dorp Zwaagwesteinde, waar op 1 mei 1999 een meisje van zestien werd verkracht en vermoord. Ik maakte een portret van het dorp voor HP/De Tijd, maar ook daarna ben ik die zaak blijven volgen, tot het moment, dertien jaar later, dat de moordenaar gepakt werd. Er was altijd gedacht dat het asielzoekers waren geweest, tot bleek dat het gewoon iemand zoals wij was. Die had al die tijd in onze dooie hoek gezeten. Zodra de moordenaar bekend was, ben ik teruggekeerd naar Zwaagwesteinde. Van in de auto heb ik naar de voordeur van zijn huis zitten kijken. Dat was een schokkende ervaring. Ik was toen net zelf vader geworden. Ik realiseerde me dat die boer een gewoon gezinsleven had gehad, met kinderen die hij had moeten troosten.
2 Tille is geen stadsmens. Hij denkt anders en hij staat anders in het leven. Was het moeilijk om in zijn huid te kruipen?
Middendorp: Zoals je net al opmerkte kom ik uit een winkelstraat, maar de laatste jaren heb ik me op de fiets het Noord-Nederlandse landschap eigen gemaakt. Niet alleen ’s zomers, maar ook ’s winters, steeds langs dezelfde plekken. Mijn ogen zijn daardoor opengegaan voor de natuur, het landschap en de dieren, en voor de verandering die zij bijna dagelijks ondergaan.
3 Je boek gaat inderdaad over de verandering van de wereld en hoe moeilijk Tille het daarmee heeft. Verliest het platteland zijn karakter?
Middendorp: Tille merkt steeds meer welke schade wij toebrengen aan dat land. Dan gaat het natuurijk nogal snel over verantwoordelijkheid. Doorheen het landschap heb ik hem over zijn eigen verantwoordelijkheid laten nadenken. In hoeverre ben ik verantwoordelijk? Of zijn we dat allemaal samen? In de natuur bestaat toch geen goed en kwaad? Het is zijn manier om een verhaal te hebben en zich een beetje vrij te kunnen pleiten. Dat is een menselijke reflex, denk ik, net zoals onze poging om dingen te verdringen. Maar dat lukt met een moord niet. Wat dat betreft, werkt het geheugen niet mee.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier