TE GEK OM LOS TE LOPEN. WIE DENKT DAT KUNSTENAARS NIET MEER TE ONDERSCHEIDEN ZIJN VAN GEWONE MENSEN, MOET DRINGEND HET WERK VAN PAWEL ALTHAMER GAAN BEKIJKEN.

BONNEFANTENMUSEUM AVENUE CERAMIQUE 250 IN MAASTRICHT. VAN 12 SEPTEMBER TOT 17 JANUARI. WWW.BONNEFANTEN.NL

Pawel & Vincent

Onze noorderburen kijken niet op een geestesverruimend middeltje meer of min, het moest er dus ooit van komen: hallucinaties, Dionysische sessies in de wilde natuur en een prijs voor een artiest onder chronische invloed, de Pool Pawel Althamer (37). Op 10 september krijgt hij de zogenaamde Vincent, de tweejaarlijkse prijs van 50.000 euro voor een Europese kunstenaar wiens werk invloed heeft op het discours van de hedendaagse kunst. Dat discours kan van korte duur zijn, maar dan nog heeft Althamer een behoorlijk indringende kijk op het artiestendom. Hij begon zijn carrière met eenzame overnachtingen in het bos. Om het wildernisgevoel te versterken, at hij paddestoelen en rende poedelnaakt en luid schreeuwend tussen het gebladerte. Van het een kwam het ander en zo begreep Althamer dat hij naast een mens van vlees en bloed ook een geest was. Tijdens een van zijn buitenlichamelijke reizen liep hij zo zijn dode grootmoeder tegen het lijf, die ‘op weg was naar Afrika maar in Parijs lag te slapen in een truck’. In interviews barst Althamer graag los in lofzangen type ‘Dank je Heer, o dank U, U Almachtige in de Hemel’ – nadat hij onmerkbaar in contact is gekomen met de heilige Petrus. Ook bepleit hij het belang van onderricht voor verloren gelopen geesten en weidt hij uit over zijn bewustzijnsverlagende werkzaamheden als sjamaan. ‘ Crazy monkey‘, zult u denken, maar toch klinkt vanuit Althamers mond alles buitengewoon oprecht. De Pool lijkt vol overtuiging op zoek naar de kinderlijke verwondering, een ander en liefst helderder inzicht en een ‘oneindige schoonheid in een wereld waarin misschien wel iedereen een artistiek genie is’. De nieuwe romanticus maakt menselijke figuren met hooi, was, haar, varkensblazen en testikels van dieren. Daarnaast organiseert hij performances waarin zwervers en alcoholisten optreden, en draait hij documentaires waarin hij in gedrogeerde toestand verkeert of onder hypnose flarden opdiept uit zijn vorige leven als indiaan of Japanse strijder. De jury van de Vincent vond de koppeling van de drie disciplines geslaagd en zag ook heil in het overkoepelende thema van de vervreemding of, om precies te zijn, het verregaande isolement van het individu in de huidige samenleving. Pawel en Vincent, de tentoonstelling die zondag in het Bonnefantenmuseum van start gaat, geeft een overzicht van de verschillende activiteiten die Althamer combineert. Naast de ambachtelijke sculpturen en de video’s worden de resultaten getoond van een workshop met jongens uit Warschau. Althamer bracht hen mee naar Nederland en liet hen verslag doen van hun verblijf in het ‘paradijselijke’ Maastricht. Als winnaar van de Vincent volgt Althamer de Duitse schilder Neo Rauch op. De eerste editie werd vier jaar geleden gewonnen door de Finse videokunstenares Eija-Liisa Ahtila.

Els Fiers