De zomerplaat van 2007 komt uit de Provence. Ze werd als souvenir meegebracht door een Gents gezelschap dat jonglerend met elementen uit pop, rock, blues, R&B en hiphop het begrip ‘vakantiegevoel’ op muziek zet. Dames en heren, duik in het met Pastis gevulde zwembad van Soapstarter.

Zomer niet meer te redden’, kopte onze krant onlangs, maar dat was buiten Soapstarter gerekend: de Gentse band die enkele weken terug schijnbaar vanuit het niets zowel festivalpodia als de FM-band (met de aanstekelijke single Bad News) onveilig begon te maken. En dat vervolgens met zijn debuutalbum Naked Wheelz op menige muziekredactie verse blikken superlatieven en referenties – Prince, Aztec Camera en zelfs Donald Fagen, om er maar enkele te noemen – liet aanrukken, en onze recensent de zinsnede ’tot de rand gevuld met deuntjes die uw lippen permanent in fluitmodus houden’ ontlokte.

Kijk eens aan: alwéér een nieuw wereldwonder, horen we u denken, en toegegeven: ook wij hadden enige scepsis toen dEUSdrummer Stéphane Misseghers begin vorig jaar de lofzang aanhief op het nieuwe project van ‘een vriend’, een ‘geniale Protoolswizard’ die bezig was met ‘iets dat ze in België nog nooit gehoord of gezien hebben’. Tot ons in mei jongstleden footage uit het repetitiehok van Soapstarter bereikte. Daarop zagen we een vijftal niet meer zo kwajongens, onder wie ook Misseghers, loos gaan in een ruimte waarvan de afmetingen het ergste deden vermoeden over temperatuur en luchtkwaliteit. Maar wát een gedrevenheid en wát een songs: gelaagde sound, perfecte meerstemmige zanglijnen, onweerstaanbare samples en beats, nummers die áf klonken.

Onder de aanwezigen ook enkele ex-leden van Vive la Fête, waarvan Gentenaar François de Meyer de spil van het project is: het merendeel van de nummers is van zijn hand, hij bedenkt het artwork, kiest de fotograaf, bouwt eigenhandig decors en maakt zelfs videoclips. Dat het hem niet ontbreekt aan frisse ideeën, mag blijken uit de door hem gekozen locatie voor dit interview: de biechtstoel in een landelijk gelegen kerkje. We mogen in het midden plaatsnemen, waarop rechts van ons een luikje openschuift. Een gedempte stem groet ons: ‘Spreek op, mijn zoon.’

Vergeef me, Vader, want ik heb mijn huiswerk niet gemaakt. Is Soapstarter nu eigenlijk een duo of een complete band?

Biechtvader 1: Are you answering this, or am I?

Ook links van ons schuift nu een luikje open.

Biechtvader 2:You can take it.

De goedmoedige, Brits klinkende stem aan onze linkerkant blijkt die van Kris Buckle te zijn, uitgeweken Londenaar, zanger-gitarist en partner-in-crime van De Meyer, die rechts van ons zit.

François de Meyer: Soapstarter is een project van Kris en mezelf. Het begon allemaal met een zomervakantie, twee jaar geleden: Kris, Stéphane Misseghers en ik trokken toen samen op vakantie naar de Provence. Just three guys having fun. And loads of Pastis. Een gewéldige vakantie, een trip. We jamden in de tuin en dronken tot de zon onderging… en lang daarna. Na onze terugkeer in België logeerden we een tijdje bij een vriend (Stefan Bracke, de drijvende kracht achter het Gentse dancerockproject FoxyLane; nvdr.) die een homestudio heeft. Zo bevonden Kris en ik, nog beneveld en in de aftermath van die reis, ons plots in een studio waar veel elekronica aanwezig was. We bleven er twee weken en elke dag namen we een song op. En voor we het wisten hadden we een plaat. Daarop hoor je hoofdzakelijk ons tweeën, al hebben we ook hulp gekregen van vrienden.

In de credits staan geen andere muzikanten vermeld.

De Meyer: We verduidelijken niet wie wat precies deed omdat we dat ruis vonden, die de perceptie van de plaat en de muziek kon vertroebelen. Het zou er grafisch gewoon ook heel slecht uitgezien hebben – we wilden de visuals conceptueel zuiver houden. Op dit moment, met nogal wat concerten in het vooruitzicht, neemt Soapstarter de vorm aan van een band. Maar die vorm hoeft voor de volgende plaat niet per se dezelfde te zijn. Wat ook weer niet betekent dat het niet zou kunnen.

Dus de tweede plaat is nu al in de maak?

De Meyer: Natuurlijk. Je moet the big picture in het oog blijven houden. Aan deze plaat hebben we een paar jaar gewerkt, dat zal voor de volgende niet het geval zijn.

Videoclips, promomateriaal, artwork: jij dirigeert alles. Mogen we gewagen van een masterplan?

De Meyer: Nee hoor, er is geen masterplan. We wilden niet eens per se een plaat maken, we waren vooral muziék aan het maken. Het ging er vooral om onze vakantieroes nog wat te verlengen. Pas toen we een handvol songs klaar hadden, dachten we: ‘Hé, hier moeten we iets mee doen.’ En zelfs toen hadden we nog geen vastomlijnd plan. Het enige waarvan we zeker waren, was dat de plaat ‘zomer’ moest ádemen. En humor, natuurlijk, een flinke dosis humor en luchthartigheid. En dan ben je daarmee bezig, en je wil de dingen zélf een beetje in de hand houden, en voor je het weet ben je zelf decors aan het bouwen.

Waar slaat de naam ‘Soapstarter’ eigenlijk op? Iemand meende te weten dat het Londens slang is voor ‘wasmachine’.

Kris Buckle: Het kan van alles zijn, denk ik, maar Engels slang is het zeker niét. Het is zo’n naam waarvoor je af en toe een leuke verklaring te binnen schiet, en die strooi je dan een tijdje rond, tot je weer een creatievere uitleg bedenkt. We vonden dat het word ‘start’ erin moest. Omdat deze band ons eerste echte gezamenlijk project is, en – hopelijk – de start van iets moois. En ‘soap’ omdat onze muziek af en toe echt wel een melig, soapy kantje heeft. Vandaar: ‘Soapstarter’.

François, hoe komt het dat iemand met jouw gedrevenheid en geldingsdrang pas op zijn dertigste aan de oppervlakte komt?

De Meyer: Omdat nu pas alle puzzelstukjes op hun plaats vallen. Ik heb eerst in Londen en daarna in New York gewoond. Daar nam ik deel aan live beat contests, echte battles, vergelijkbaar met de bekende freestyle battles, maar dan met beats in plaats van raps. Dat ging er ruig aan toe, hoor. Die gasten stonden daar volledig opgefokt voor die battle, tjokvol adrenaline en God weet wat nog allemaal. And they didn’t like getting their ass whooped door zo’n jonge bleekscheet als ik. Maar goed, ik kon me zo in de kijker werken, en ik heb uiteindelijk – in opdracht – twee hiphopplaten gemaakt.

Hebben jullie, met je eclectische muzieksmaak, nog andere ijzers in het vuur?

Buckle: François’ liefde voor beats is altijd gebleven. Hij heeft nog steeds zijn eigen elektroproject en ik heb een massa eigen songs liggen. Maar eerst zetten we alles op alles met Soapstarter. Ik woon zelfs in België nu, da’s makkelijker, maar de connectie met Londen komt uiteraard nog van pas.

Tot slot: wat hebben jullie met kerken?

De Meyer: Kris en ik hebben nog samen in een oud klooster gewoond. Dat was ons huis, een discotheek, een studio en een repetitiehok tegelijk. Het stromend water druppelde meer dan dat het stroomde, de douche was een soort tuinslang en wat wij ‘de wc’ noemden, noemen anderen ‘een emmer in de tuin’. Maar het was een geweldige plek, zo immens groot dat we er ons met skateboards verplaatsten. Uitstekende plaats om te feesten, ook. De Dewaele Brothers hebben daar nog hun eerste deejaysets gedraaid.

Dat we hier in een biechtstoel zitten, is met andere woorden meer for old times’ sake dan om deze interviewer van zijn stuk te brengen?

De Meyer: We willen het gewoon voor iedereen, ook voor onszelf, fris en afwisselend houden. Daarom gaan we op zoek naar zulke ideetjes. Jij hebt trouwens niets te klagen, hoor: degene die na jou komt, snoeren we in een tandartsstoel.

Door Peter Lissens