Lopen we over vijf jaar allemaal met een iPad rond of blijkt het dan toch maar een lompe iPhone te zijn? iPad-junkies Sam De Bruyn en Luc ‘Laundry Day’ Carpentier praten over hun verslaving. ‘Mijn lief heeft ermee leren leven.’

SAM DE BRUYN, Radiomaker, Deejay, Muzikant

‘Hoe cool ik hem van in het begin ook vond, ik zag er het nut niet van in – een grote iPhone waar je niet mee kunt bellen en die op de koop toe duurder is? In New York had ik hem dan toch bijna gekocht, omdat de dollar zo goedkoop stond, maar zelfs dat laatste argument heeft mij niet kunnen overhalen. Uiteindelijk heeft mijn ma hem mij cadeau moeten doen en sindsdien kan ik niet meer zonder – en dat meen ik echt.’

Heeft hij je laptop vervangen?

Sam De Bruyn: Eigenlijk wel. Ik gebruik mijn laptop enkel nog om een paar zeldzame Flash-sites te bekijken en om e-mails te versturen, want het mailprogramma van een iPad vind ik nog iets te basic. Maar mijn tweewekelijkse column voor deredactie. be schrijf ik bijvoorbeeld op mijn iPad.

Bedient hij je ook literair op jouw wenken?

De Bruyn: Volledig. Vroeger las ik massa’s boeken en magazines, maar sinds ik bij Studio Brussel werk, vind ik daar geen tijd meer voor. Of beter vónd, want ik ben voor de zevende keer in mijn leven The Picture of Dorian Gray van Oscar Wilde aan het lezen – een van de boeken die je via iBooks, de boekenwinkel van Apple, gratis kan downloaden. Waarom mij dat op papier niet meer lukte? Ik vermoed dat het komt omdat ik constant met mijn iPad in de hand zit – mijn lief heeft er intussen mee leren leven – en het maar een kleine stap meer is om een boek te downloaden en erin te beginnen lezen. In vergelijking daarmee kost het mij enorm veel moeite om naar een papieren boek op zoek te gaan en het vervolgens overal mee naartoe te sleuren.

Tegenwoordig kun je op je iPad ook tv-kijken.

De Bruyn: Ja, maar ik zit thuis meestal met mijn iPad voor mijn tv-toestel, dus dat zou dan misschien wat dubbelop zijn. ( Lacht)

Dat tv-toestel kun je natuurlijk niet meenemen in bed.

De Bruyn: Dat is waar. En nu ik eraan denk: ik heb het eerste seizoen van Glee op mijn iPad bekeken. Maar ik zit er toch liever dingen op te lezen, zoals het tijdschrift Wired. In tegenstelling tot in de meeste Belgische media, die nog in hun pdf-fase zitten, zijn in Wired zelfs de advertenties geanimeerd en/of interactief. Om nog maar te zwijgen over de filmpjes en geluidsfragmenten bij de artikels.

Nog tips?

De Bruyn: Lach gerust, maar ik heb verschillende kookapplicaties op mijn iPad staan – duizenden recepten die je op een erg praktische manier uitgelegd krijgt. Of Cor. kz, een knap overzicht van zowat alle wijnen die in de winkel liggen, met advies waar je ook echt iets aan hebt. Superhandig voor iemand die anders gewoon op de lay-out van het etiket afgaat. Iemand zoals ik, dus. ( Lacht)

Maak je er, zoals Gorillaz, ook muziek mee?

De Bruyn: Schuldig. Vroeger kreeg ik soms een idee dat alweer weg was tegen dat ik in mijn bureau alles had opgestart: laptop, drumcomputer, synthesizer. Nu blijf ik gewoon in de zetel zitten, ik pak mijn iPad, open iELECTRIBE ( de iPad-versie van de beroemde drumcomputer van KORG, nvdr.) en vijf seconden later ben ik het idee al aan het uitwerken.

Nu nog Sam, de iPad-deejay.

De Bruyn: Liever niet. Het is perfect mogelijk om er op een feestje mee te draaien, maar laten we eerlijk zijn: het is en blijft een tablet, geen ongelofelijk krachtige laptop. Ik mag er niet aan denken dat hij middenin een set zou blokkeren.

LUC CARPENTIER, Bezieler Laundry Day

‘Ik herinner me dat ik in Hongkong zat toen hij in de Verenigde Staten uitkwam. Op CNN zag ik meterslange rijen voor elektronicawinkels staan en ik was stikjaloers. Ja, ik geef het toe: ik ben een Apple-adept. Maar geef zélf ook toe: op de Newton na ( een van de eerste handpalmcomputers die later door de PalmPilot werd gecrusht, nvdr.), heeft Apple nooit iets gemaakt dat niet een beetje revolutionair was. De iPod heeft de manier waarop we naar muziek luisteren voorgoed veranderd, en voor de iPhone op de markt kwam, bestonden er geen echte smartphones. Alleen beseften BlackBerry-gebruikers dat toen niet.’

Wanneer heb je jouw iPad uiteindelijk gekocht?

Luc Carpentier: Toen in Hongkong! Een uur nadat ik die beelden had gezien, loop ik door een winkelcentrum waar iemand plots een iPad in de etalage zet – nét op het moment dat ik er passeer. Ik geloof dat hij daar twintig seconden heeft gestaan. Uiteraard was ik door het dolle heen, al moet ik eerlijk toegeven dat je er toen nog niet veel mee kon doen: surfen, mails checken, foto’s en filmpjes bekijken. Er waren nog maar een paar honderd apps beschikbaar, en ze waren niet interessant. Vandaag zijn er tienduizenden. Er is er zelfs één waarmee mijn vierjarige dochter Kantonees leert.

Pardon?

Carpentier: Mijn dochter is half-Chinees, en met haar iPad leert ze Kantonees – waar en wanneer ze wil. Met een computer loop je niet constant rond, zelfs niet met een laptop. Een kind heeft bewegingsruimte nodig, dus is zo’n iPad voor haar een godsgeschenk. Ze tekent er ook op, en dan zijn er uiteraard de spelletjes nog.

Ook voor papa?

Carpentier: Natuurlijk. Maar ik gebruik hem toch vooral om dingen op te zoeken, als ik de baan op ben. Dan komen die apps ook goed van pas. Vroeger speurde je via Google op het net; vandaag ga je naar een app met daarin het programma-aanbod van alle bioscopen in België om te zien naar welke film het die avond gaat. Meer nog: twee maanden geleden kopte Wired dat het internet dood is, en ik denk dat het gelijk zal krijgen. De toekomst is aan apps en tablets.

Gebruik je die dan ook om te lezen?

Carpentier: Ja, als ik er tijd voor heb. Bij De Morgen heb ik bijvoorbeeld geen iPad-abonnement, maar er zijn voldoende dagen waarop ik de krant download – betalend. Via Kindle for iPad koop ik bovendien een heel pak boeken. Echt revolutionair kun je die toepassingen voorlopig niet noemen, maar ze zijn alvast handig en ik ga ervan uit dat zowel media als bedrijven de mogelijkheden van tablets ooit ten volle zullen leren te benutten.

Ik noteer: geen klachten.

Carpentier: Wacht! Ik zou het appreciëren mocht Apple dat Amerikaans puritanisme in Europa achterwege laten en ook apps met naakt of ‘ fuck‘ in de naam toelaten. Ik begrijp dat het bedrijf apps op zijn platform wil controleren op bugs en virussen, maar van de content moet het afblijven. Ik zou graag zélf beslissen wat ik op mijn iPad bekijk. Oh, en aan onze mobiele operatoren: verlaag jullie prijzen! Het zijn niet de gegoede vijftigplussers, maar jóngeren die voor de grote doorbraak van tablets moeten zorgen. Alleen houden jullie belachelijk hoge prijzen hen tegen.

DOOR BEN VAN ALBOOM